vervolg
reisverslag
index
reisverslag
| Reisverslag |
|
| Zondag
1 oktober 2000 Douwe:
Gisteren heel uitgebreid bij Gree en Bert op de Ciris gedineerd, samen met
Tom van de Neander, was heel gezellig. Was bedoeld als een voorlopig
afscheidsetentje omdat nu een ieder zijns weegs gaat. Dan zien we elkaar
weer op de Kaapverdische eilanden rond 15 november. Dave en Anne van de
Adagio hadden er oorspronkelijk ook zullen zijn, maar waren al door
gevaren naar La Gomera, ze laten het schip daar achter om een paar weken
naar huis te gaan. Gree van de Ciris is een fantastische kok, ze had een
verrukkelijke lamsbout gemaakt, met veel kruiden in de rode wijn
gemarineerd, die kan zo een restaurant beginnen. We hebben allemaal een
beetje het gevoel dat de eerste etappe erop zit. Nu komen de echt grote
oversteken, de voorbereidingen daarvoor beginnen alweer. Bert slaagt er al
in de weerkaarten (met orkaaninformatie) van het Tropical Prediction
Center in Florida te ontvangen. Dat lukt mij nog niet, de NASA-ontvanger
die ik gebruik is van onvoldoende kwaliteit. Voor de onderlinge
communicatie hebben we frequenties en tijden afgesproken, ik moet nu dus
ook een SSB zendontvanger gaan inbouwen, dat is hier het
communicatiemiddel tussen de jachten onderling. De gewone marifoon gaat
maar tot maximaal twintig mijl en de onderlinge afstanden zijn al snel
veel groter. Ook voor de weerkaarten moet een echte SSB transceiver door
de veel grotere gevoeligheid en storingsonderdrukking een grote
verbetering betekenen.
|
||
| Vrijdag
6 oktober 2000 Douwe:
Na acht dagen Las Palmas weer op pad. Het lijkt lang, acht dagen, maar de
tijd vliegt voorbij. Eerst een paar dagen in de jachthaven aan een
drijvende steiger gelegen, daarna in de buitenhaven voor anker, meer
lucht, ruimte en uitzicht, daar moet je dan wel het geschommel en de
tochtjes per bijboot voor over hebben. Dit was de eerste keer dat ik de
buitenboordmotor echt nodig had; naar de jachthaven waar je het bootje
goed aan kon leggen, was een heel eind tegen wind en golven. Maar met het
2 pk Hondaatje vliegt mijn kleine rubberbootje er overheen. Eigenlijk is
Las Palmas te druk en te groot, maar het heeft wel het voordeel dat alles
er te krijgen is. De ideale plek dus voor de grotere en kleine klussen aan
de boot, daarnaast volop sociale contacten met medezeilers. Zo heb ik hier
een SSB kortegolfzender voor de lange afstanden aangeschaft en geïnstalleerd,
al met al een paar dagen werk. Meteen al contact met de Adagio, op La
Gomera, toch al gauw zo'n 180 kilometer verderop. Ook Tom op de Neander en
Bert en Greet op de Ciris installeren een zender. We hebben al vaste
tijden en frequenties afgesproken voor de volgende grote oversteken. Ook
kan ik Herb in Canada en de schepen op de Atlantische Oceaan die hij met
weersinformatie begeleidt nu uitstekend ontvangen. Herb is een zendamateur
en amateur meteoroloog die als hobby jachten, afhankelijk van hun positie,
van individuele weerberichten en vaaradviezen voorziet. Straks hoop ik ook
van zijn diensten gebruik te maken. Als volgende bestemming heb ik Taliarte geselecteerd, een haventje aan de oostkust van Gran Canaria, volgens de pilot zou de ankerplaats daar een redelijke beschutting bieden. Aldaar aankomen blijkt de ankerplaats wel beschut tegen de wind, maar weinig tegen de Atlantische deining, dus vaar ik het haventje in. Onmiddellijk wordt me door een geüniformeerd figuur zwaaiend en schreeuwend duidelijk gemaakt dat ik moet vertrekken. Dan maar voor anker. Ik heb het een uur volgehouden, om 14.00 uur anker op en op weg naar de zuidkust van Gran Canaria, waar de eerstvolgende bruikbare haven ligt. Eerst weinig wind, motor bij om toch voor donker aan te komen. Dan begeeft de elektrische stuurautomaat het, de Navico. Dit was dus de reserveautomaat, in gebruik sinds de oude Autohelm stuk ging. Ook al weer zo'n product dat de kwalificatie "ongeschikt voor serieus gebruik" verdient. Gelukkig neemt al snel de wind toe en kan de windvaan het stuurwerk overnemen. Ik vaar nu naar Pasito Blanco, een jachthaventje net ten westen van de zuidpunt van Gran Canaria. Als ik om 19.00 uur binnenvaar wordt ik druk gebarend onmiddellijk naar de uitgang verwezen, completo, completo. Inmiddels raak je wel gewend aan de onbeschofte manier waarop men buitenlandse jachten hier meent te moeten bejegenen, met uitzondering van Puerto Calore op Lanzarote dan. Voor het strand verderop voor anker, geheel open naar zee toe maar het is rustig weer. De ankerplaats biedt een prachtig uitzicht op de ondergaande zon. |
Het Atlantische project |
|
|
|
vervolg Reisverslag voorafgaand Reisverslag |
