week 11

wave4.avi (32466 bytes)

Reisverslag

vervolg reisverslag

index Reisverslag

	Zaterdag 9 september 2000 Douwe: Eerste dag op Madeira. De omgeving van de haven wat verkend, in Funchal (hoofdstad Madeira) gewandeld, luxe winkels, palmbomen, veel groen, en bovenal reparaties uitgevoerd. De ergste knik van de verbogen stangetje van de stuurautomaat op het fornuis roodgloeiend gestookt en daarna met de tafelpoot als aambeeld in vorm gehamerd. Het lijkt hier wel een smidse. De andere bochten kon ik beetje bij beetje koud rechtbuigen door de stang in een groot oog op de mast te steken. Het stangetje is weer keurig recht geworden en de automaat lijkt zo weer prima in orde. Voor de zekerheid heb ik toch bij de leverancier een reserve stang besteld, wederom per e-mail (hoe deden we dat vroeger?). Ook is de spinnakerboom weer hersteld, het Franse drijvende werkplaatsje had voor mij al in Porto Santo een houten vulstuk gemaakt dat ik er vandaag met epoxy in gelijmd heb, is heel mooi geworden, het geheel is zeker niet zwakker dan het was.
	Zondag 10 september 2000 Douwe: Madeira is echt een grote tegenstelling ten opzichte van Porto Santo. Alles is groen en begroeid, het regent hier regelmatig en alle bruikbare grond in cultuur gebracht. Dit is vooral te danken aan het uitgebreide netwerk van bevloeiingskanaaltjes die al het bruikbare water al hoog in de bergen opvangen en over het gehele eiland distribueren. Deze kanaaltjes heten levadas, de eerste levadas dateren al uit de 17e eeuw. Momenteel zijn er 2150 km aan levadas, inclusief veertig kilometer tunnels. De levadas zijn meestal smalle gootjes van een halve meter tot een meter breed die over de berghellingen lopen. En waar de hellingen steil zijn, zijn ze tegen de rotsen aangebouwd. In de landbouw gebieden zijn er weer allemaal secondaire bevloeiingskanaaltjes met schuiven die van tijd tot tijd door de levada beheerder geopend worden zodat eenieder zijn deel krijgt. En het leuke van de levadas voor de bezoeker is dat er bijna altijd een begaanbaar voetpaadje langs loopt, al is het maar het kleine stenen randje van de levada zelf, je moet alleen geen last van hoogtevrees hebben. Zondag heb ik een mooie wandeling langs een van deze levadas gemaakt. Eerst met de bus naar een in de reisgids aangegeven plek, verkeerde halte, veel gezoek, levada gevonden. Prachtige wandeling door een uitgestrekte gebied met bananenplantages en de prachtigste vergezichten over de oceaan. Daarna langzaam stijgend (een levada kent geen grote hoogteverschillen) een diepe kloof in langs duizelingwekkende afgronden, donkere tunnels. De levada was vaak niet meer dan een tegen de verticale rots geplakt gootje. Uiteindelijk met een bus weer terug.
	Maandag 11 september 2000 Douwe: Vandaag een bergwandeling. Met de bus naar een plaatsje aan de voet van het centrale massief, met een taxi een eind de berg op naar een eerste pas. Hier begint het voetpad dat in vroeger eeuwen de eerste verbinding vormde tussen Zuid en Noord Madeira. Langzaam klimt het voetpad hoger en hoger naar enkele passen van rond de 1200 meter hoogte. Prachtige vergezichten over diepliggende dorpjes en de 1800 meter hoge toppen verderop. Ik had eerst gedacht de route in te kunnen korten door naar een dorp te gaan dat op de kaart vlak langs het wandelpad ligt. Het ligt er inderdaad vlak naast, maar wel 900 meter lager, ik kan er bijna op spugen (afdaling drie uur, alleen voor experts). Ik volg dus maar de aanbevolen route. Het pad wordt smal en moeilijk, glibberig en nat, vaak volgen kleine beken het zelfde pad. Ook op deze hoogte is alles nog groen. Uiteindelijk bereik ik na vijf uur lopen weer een autoweg, alles geheel volgens de beschrijving van het reisgidsje. Ik kan bijna niet meer op mijn benen staan, vooral de laatste afdaling van 900 meter was zwaar. Al snel krijg ik een lift van een Portugees naar Funchal. Na deze autorit ben ik weer volledig overtuigd van de veiligheid van het oceaanreizen, alles is beter dan bij een Portugees in de auto.
	Dinsdag 12 september 2000 Douwe:Samen met Bert en Gree van de Ciris (met een grote Koopmans lang op weg naar nog verder weg) voor een dag een auto gehuurd. Eerst langs de noordkust van Madeira, zeer steile en hoge kust, op de meest onmogelijke plaatsen vindt toch nog wijnbouw plaats, overal zijn terrassen aangelegd. En steeds weer de prachtigste vergezichten over kust en oceaan. Daarna gaan we met de auto omhoog in het oostelijk binnenland. Overal bloeit de blauwe en witte amaryllis in het wild. Op de hogere stukken maakt de wijnbouw plaats voor bos. Daarna verdwijnt de weg de laaghangende bewolking in, geen vergezicht meer te zien. Als we door de bewolking heenkomen zijn we bijna bij de Pico de Juncal, 1818 meter hoog en de op een na hoogste top van het eiland. Het uitzicht over de boven de wolken uitstekende pieken van Madeira is betoverend. Het is een oud lavagebergte met zeer grillige vormen. Madeira is een prachtig eiland.
	Vrijdag 15 september 2000 09151522 3206.74n 01624.76w 149007 Douwe: Bovenstaande regel: datum en tijd in utc, pos, koers en snelheid. We zijn weer op weg, vanmorgen met rustig weer uit Funchal vertrokken, rustige zee, zeer ongebruikelijke zuidwesten wind, maar goed bezeild richting Graciosa, net ten noorden van Lanzarote. We hebben er al weer 39 mijl opzitten van de 270. Werd net ingehaald door de Ciris en de adagio ook op weg naar Graciosa. Foto's gemaakt. Islas desertas achter me, voorlopig het laatste land.

Het Atlantische project

vervolg Reisverslag

voorafgaand Reisverslag