Overzicht Pacific

Vorige pagina

Pelikanen laag over het vlakke water

Onderweg zien we veel vogels, dit is een zeer voedselrijk zeegebied, met aanzienlijk kouder water dan in de Carib.


Villa's op Isla Contadore

Aan de zuidkant van Isla Contadore pikken we een vrije boei op. Ankeren kan ook, maar het is hier zo'n 20 meter diep met veel tijverschil, dan is een boei wel zo makkelijk. De eigenaren van de boeien komen waarschijnlijk pas in het weekend weer met hun motorjachten naar hun villa's op Contadore. Ook hebben we hier eindelijk weer eens internet, met dank aan de eigenaren van de onbewoonde villa's.

Woensdag 13 februari 2008, van Isla Contadore naar Isla Chapera

Met een heel klein beetje wind varen we heel langzaam naar het vlakbij gelegen Isla Chapera. Hier liggen al een aantal Nederlandse schepen.


De Nederlandse vloot wachtend op goede wind voor de rede van Isla Chapera, van rechts naar links de Stamper, de Libertijn en de Sun Ra,verdere versterking uit Panama is op komst

Al die Hollanders samen resulteert in een gezellig samenzijn bij een door Rob van de Stamper aangemaakt kampvuurtje, waar de strategie voor de verovering van de Pacific besproken wordt.

Donderdag 14 februari 2008, Isla Chapera naar Isla Contadore

We varen nog even terug naar Isla Contadore, het is nog steeds niet gelukt voor Maaike een ticket te boeken van de Galapagos naar Quito (vanwaar ze met de KLM naar huis komt). Dus nog een poging gewaagd, en ja vliegwinkel.nl boekt dit moeiteloos ook dat weer voormekaar. Ook maken we een wandeling over dit ondanks de protserige villa's mooie eiland.


De Johanna aan een boei voor Isla Contadore

Ook halen we nieuwe gribfiles op met de windverwachtingen voor de komende dagen. Het ziet er niet goed uit. Een kleine depressie heeft zich tussen hier en de Galapagos genesteld en zou ons na een dag of 4 harde tegenwind bezorgen. Daar hebben we nog geen zin in, even wachten maar.

Zondagmorgen 17 februari 8.00

Gistermiddag zagen we de eilanden van Panama langzaam in de nevels verdwijnen. Grote dolfijnen sprongen zo nu en dan boven het water uit. Nu zijn we op open zee, we zijn de golf van Panama uit. Vannacht hebben we weinig last van de scheepvaart gehad, we zijn goed uit de buurt van Mala Point gebleven, de "hoek" van het vaste land. We hebben steeds weinig wind, vannacht wel een stuk kunnen zeilen, 8 knopen wind, 4 knoop vaart door het water. En dan hebben we meestal nog wat stroom mee. Van morgen is de zee olieachtig, helemaal geen wind en we varen zo rustig mogelijk op de motor.
Afgelegd (9.30 - 8.00) 118 mijl, positie 06 49 N, 79 47 W.


Buitelaars spelen rond de boot

Maandagmorgen 18 februari 2008, onder weg naar Galapagos

Gisteren, zondag, een rustige dag. Een lange trage deining uit het zuidwesten, olieachtige zee in de golfdalen, windrimpelingen op de toppen. Te weinig wind om te zeilen en wat er was ook nog pal tegen. Dus maar rustig opgestoomd op de motor. Eén groot schip passeert, schuift stil voorbij om daarna achter de horizon weg te zinken. Andere scheepvaart bespeuren wij alleen via de apparatuur. In de nacht zware buien, sommige met veel wind. Ik grijp de gelegenheid om ondanks de regen de genua uit te rollen. Met  bijna 7 knopen jakkeren we dan voort. Maar het duurt niet lang, de bewolking is gebleven maar de wind weer 5 knopen op de kop. Op de motor zoemen we verder.
Positie 05 14.9 N, 80 55.8 W, 116 mijl afgelegd in het etmaal, nog 630 naar San Cristobal.

Dinsdagmorgen 19 januari, begin van de 4de dag van de oversteek naar de Galapagos
 
Gisteren weer een rustige dag. Lichte tegenwind, motor bij samen met het grootzeil. Mooie wolkenformaties, de wolken vormden zo duidelijk silouetten van verre landen aan de horizon dat je zou geloven dat ze echt waren als je niet beter wist. Hoge gebergtes met besneeuwde toppen die door de wolken omhoog staken, maar op 200 mijl afstand zie je echt geen land.

Mooi weer op de Pacific met in de verte een enkele bui

Woensdag 20 februari 2008, ochtend van de 5de dag van de oversteek naar de Galapagos.
 
Gisteren was een wat moeizame dag, donker weer, regen, ruwe onregelmatige zee. Voornmaelijk met de motor bij gevaren, weinig voortgang. Het leek de Noordzee wel op een ruwe juli-dag, daar kom je niet voor naar de Pacific. Maar tegen de avond ruimde de wind opeens naar noordwest. Met halve wind vloog de Johanna over het water, met 6 knopen recht op het doel af. Wat een genot zo te zeilen. Maar na 2 uur was het al weer over, wind terug naar zw, te weinig om goede voortgang te maken, te veel om geen last van te hebben. Maar de zee was rustiger en is dat gebleven.
Nu is de zon erbij gekomen, eindelijk kan alles weer wat drogen. We zeilen aan de wind, met de stroom mee zo'n 6 knopen. Dat levert dan zo'n 2,3 knoop op voor het goede doel.
Positie 03 03.2N, 83 05,3W nog 450 mijl naar San Cristobal, we zijn vrijwel op de helft!

Donderdagmorgen 21 februari, ochtend van de 6de dag van de oversteek naar de Galapagos.

Na de zon van gistermorgen besloten we er echt een vakantie dagje van te maken. Geen motor, rustig zeilend over de slag naar het zuiden. Dat ging eerst prima, maar in de namiddag kwamen de buien terug. Zwaarder en heftiger dan ooit tevoren, tegen de 30 knopen wind, dan bakken met water. Tussen de buien door redelijk rustig, maar dan kondigde de volgende zich al aan. In de schemering spotte Maaike tonnen, grote stootwilachtige drijvers op een lijn zo'n 50 meter aan bakboord. Onverlichte drijfnetten. Deze netten, getrokken door voor ons onzichtbare vissers kunnen 10-tallen mijlen lang zijn.

Typisch weer in de doldrums, echt helemaal niks aan

Wij op tijd overstag, weg wezen. Toen de slag naar het westen, tot 4 uur vannacht dubbel gereefd gevaren. Nu zware regen waar geen eind aan lijkt te komen.
Positie 02 04 N, 83 24 W, nog 408 mijl naar San Cristobal.

Vrijdagmorgen 22 februari 2008, ochtend van de 7de dag van de oversteek naar de Galapagos.
 
Zon! We zijn vanochtend gewekt met een blauwe lucht en een stralende zon. En dat is al in geen tijden meer gebeurd, zeker gisteren niet. Gisteren hadden we buien en tussen de buien door regen. De regen was grijs en de buien nog grijzer. Een bui is dus wat anders als regen. Een bui is een klein windsysteem, een mini depressietje als het ware, met soms harde van richting veranderende winden. Tussen de buien door was er weinig wind, klapperen dus met die zeilen. In de buien veel wind, tot 30 knopen. En die buien volgden elkaar op met soms 2 per uur. En omdat we toch vooruit wilden komen was ik de hele dag dus zeil aan het meerderen en minderen. Motor even aan in de windstiltes, half uur later 2de rif erin en ga maar door. Maar tegen de avond werd het beter en brak de lucht wat. Door de regen heen zagen we een school van wel honderd duikelende dolfijnen die geen last hadden van de natheid. En zagen we de steeds terugkerende stoompluim van een voorbij zwemmende walvis. Maar verder is de zee hier oneindig leeg. Het dichtstbijzijnde zeiljacht dat we dan op het radionetwerk horen zit hier zo'n 80 mijl vandaan, en nog een op 100 mijl, dat vinden we dan "in de buurt". Tot middernacht nog goed kunnen zeilen, zo'n 3 knopen de goede kant op. Toen windstil. Vanaf middernacht over een inmiddels vlakke Pacific op de motor richting Galapagos.
Positie 01 13N, 84 34W, nog 323 mijl naar San Cristobal.

Maansondergang in de vroege morgen

Zaterdagmorgen 23 februari 2008, 8e dag van de oversteek naar de Galapagos.
 
Het is hier net vakantie. Stralende zon, blauwe luchten met wat wolkjes, spiegelend glooiende oceaan waar zo nu en dan zilveren visjes uit weg proberen te vliegen. Ook de nachten zijn een sprookje, ontelbare sterren, de melkweg als een lichtende baan over de hemel. Als de maan opkomt verdwijnt de melkweg, maar in het ochtendgloren is het zuiderkruis nog lang zichtbaar boven de horizon.
Maar ook een tegenvaller. Hadden we de laatste dagen steeds een tegenstroom van 0.3 mijl, gisteravond werd dat opeens 1.3 mijl. De motor rustig draaiend op 1800 toeren geeft 5 door het water, maar nu opeens nog maar 3.7 over de grond. En dat schiet niet op. Dus ik aan het rekenen en de conclusie was dat met zoveel stroom tegen een hogere snelheid economischer is. We varen nu met 2000 toeren bijna 6 knoop door het water en 4.7 naar het doel. Het lijkt erop dat we het ondanks de stroom met de diesel
halen. Met dank aan Tom Dujardin die mij adviseerde de schroef te polijsten, de nu hoogglans glimmende schroef doet met 200 toeren minder net zoveel werk als toen hij nog ruw was. Nog 221 mijl naar San Cristobal.
Positie van hedenmorgen (zoals op Shiptrack en Yotreps): 2008/02/23 11:56 UTC 00-38.59N 086-04.41W 249T 4.3
COMMENT: Under way to Galapagos, 1.5 kn counter current, beautiful day, no wind, engine

Eén van de vele zonsondergangen

Zondagmorgen 24 februari 2008, 9de dag van de overtocht naar de Galapagos
 
Weer een stralende dag en alles wel aan boord. Alleen de stroom speelt ons parten. Vannacht was die toegenomen tot 1.7 knoop, de laatste uren zelfs 2 knopen. Dan varen we 5.7 op het metertje in de kuip (door het water) en daar blijft maar 3.7 over de grond van over. Vannacht hadden we veel uren van 3.3 mijl. Zo lijkt er geen eind aan te komen. Maar er is nog diesel, of beter gezegd: er is weer diesel. Dat zit zo, we hebben een hoog liggende tank (de boventank) en een tank in de kiel (de ondertank).
In de ondertank zat nog 120 lieter diesel, de boventank (ook 120 liter) was bijna leeg. Ook hadden we alle yerrycans al opgemaakt. Normaal pompen we als het nodig is diesel met een electrische pomp van de onder- naar de boventank. Dat probeerden we nu ook, maar er gebeurde niks, het pompje tikte wat maar er kwam geen diesel uit. Oorzaak: verstopte aanvoerleiding vanuit de kiel, vieze diesel. Heel gepruts, verstopping hier niet te verhelpen. Maar dank zij een ingenieus stelsel van kranen en leidingen
kon de motor ook direct op de ondertank draaien, dus varen we nog. Want dat is het schrikbeeld, als je motor stopt drijf je in hoog tempo terug naar vanwaar je gekomen bent en blijf je halverwege heel lang dobberen, want wind staat voorlopig niet op het programma.
Maar er was ook wat afwisseling. Zo zagen we in de verte een kokosnoot drijven, nee wat te groot voor een kokosnoot, een plank, nee hij beweegt. Erheen gevaren: een enorme zeeschildpad die woest peddelend weg trachtte te komen van de kookpotten der zeevarenden, want dat was vroeger het lot van de schildpadden. Prachtig beest, volop in zijn element, foto's volgen. Later springen in de verte dikke vissen steeds maar weer hoog boven het water uit en terwijl grote rugvinnen van predatoren rondjes draaien
rond de school die ze aan het consumeren zijn. Op de oceaan gaat het op leven en dood.
Positie zoals op Shiptrack: 2008/02/24 11:52 UTC 00-05.24N 087-33.45W COURSE: 249T SPEED: 4.0
COMMENT: Under way to Galapagos, 2kn countercurrent, no wind, still diesel
Nog 135 mijl naar Wreck Bay, San Cristobal

Zonsopkomst met rustig weer

24 februari om 15.37.55 UTC is de Johanna de evenaar gepasseerd op 87 47.29 West

Land in zicht! Na het optrekken van de laatste ochtendnevels verscheen San Cristobal aan de horizon. Zich scherp aftekende rotsen boven het nevelige blauw van het verre water. De laatste loodjes. En die wegen zwaar. Gisteren hebben we de snelheid door het water teruggebracht tot 5.5 knoop, het brandstofverbruik bleek toch te hoog. Vannacht nam de tegenstroom toe tot 3.3 knoop. Urenlang kropen we met iets van 2 knopen vooruit. Alternatieve strategiën? Niet dus, iedere andere weg is langer dan de kortste weg. Alsof Neptunes ermee speelt. De zee was vannacht zo glad dat Venus zich erin spiegelde, de maan zo helder dat je verder geen licht nodig had. Maar inmiddels is dus de zon op, land in zicht en is de stroom wat afgenomen. Op naar de Galapogos.

Land in zicht

Positie zoals op Shiptrack: 2008/02/25 12:09 UTC 00-29.01S 088-58.22W COURSE: 249T SPEED: 4.0
COMMENT: Towards Galapagos, up to 3.2kn countercurrent, no wind, still diesel
Nog 43 mijl te gaan naar Wreck Bay op San Cristobal.