terug naar Communicatie                                                                                                                                                                          naar inhoud           


Navigatie

Op bovenstaande foto een deel van het instrumentarium van de Johanna rond de kaartentafel. Het lijken misschien wat veel instrumenten en het kan ook zeker met veel minder, maar als solozeiler maak ik het me zo gemakkelijk en zo veilig mogelijk. Wat is wat? Zie daarvoor onderstaande foto met nummers en verklarende tekst.

instrumenten met nummers

  1. De marifoon, een zender en ontvanger voor de korte afstand, veel gebruikt tussen schepen onderling.

  2. Klok met UTC tijd, komt overeen met GMT. Veel afspraken en tijden worden in UTC gegeven, deze klok voorkomt het omrekenen.

  3. AIS ontvanger, een soort radar voor het signaleren en identificeren van grote schepen

  4. De radar

  5. De kortegolf zend-ontvanger, veel gebruikt tussen zeilers onderling , kan grote afstanden overbruggen. Ook in gebruik voor e-mail verkeer.

  6. De Pactor modem, voor het verzenden van e-mail via de kortegolfradio

  7. Het beeldscherm van de boordcomputer, is inmiddels verplaatst naar de plek op de vorige foto

  8. Navtex ontvanger voor weerberichten en navigatie informatie

  9. Inmarsat-C systeem. Dit is een zend-ontvanger die rechtstreeks via een satelliet berichten kan ontvangen en versturen. Is onderdeel van GMDSS (Global Maritime Distress and Safety System)

  10. GPS, voor posities en navigatie.

  11. Accumonitor, geeft stroom, spanning en laadtoestand van de accu's

  12. Toetsenbord van de boordcomputer

De GPS

De GPS is een oude trouwe Garmin 128. Hapert nooit, doet het altijd, het meest betrouwbare instrument, je zou hem bijna vergeten. Deze GPS is via een NMEA verbinding aangesloten op de computer en de stuurautomaat Via de computer kunnen waypoints en routes in de GPS geladen worden en de stuurautomaat kan (zie aldaar) een route automatisch volgen. Deze GPS heeft ook een uitstekend ankeralarm dat mij herhaaldelijk op tijd wekte als het anker begon te krabben. Als reserve GPS is een handheld op batterij aan boord. Ook is in de Inmarsat-C (zie aldaar) nog een GPS ingebouwd.


De boordcomputer

Oorspronkelijk gebruikte ik een kleine vast aangesloten Compaq laptop, ingebouwd onder de klep van de kaartentafel. Dit had het nadeel dat de klep van de kaartentafel altijd open moest staan als ik de computer gebruikte. Omdat dit laptopje rechtstreeks op 12 volt kon werken was het stroomverbruik gering.

In Australië heb een Fit-PC als boordcomputer geïnstalleerd. Deze heeft geen ventilator en verzamelt dus geen stof. Omdat de harde disk het meest kwetsbare onderdeel is (niet bestand tegen trillingen), heb ik die vervangen door een solid state disk (SSD). Toen heb ik ook het scherm op het tussenschot boven de kaartentafel geplaatst. Het scherm is een Iiyama, oorspronkelijk uitgerust met 12 volt adapter, werkt nu net als de computer direct op het boordnet. De computer verbruikt 0.7 A, het scherm 1 A. De computer staat eigenlijk altijd aan tijdens het varen, het scherm alleen indien nodig.

Actieve radarreflector


De Sea-me radarreflector op de zaling

Uit diverse testen blijkt dat de werking van gewone radarreflectors matig tot slecht is. Dit heeft tot gevolg dat vooral in zeegang met een slingerend schip je slechts zo af en toe te zien bent op de radar van een groot schip. De betere klassieke radarreflectoren zijn groot, duur en zwaar. Daarom een actieve reflector aangeschaft. Deze zendt ontvangen radarimpulsen versterkt terug. Resultaat is consistente zichtbaarheid ook bij het varen onder helling (tot 20 graden), ook op grotere afstand. Plaatsing was nog een probleem. De Sea-me mag niet in de directe beam van de eigen radar gemonteerd worden. De masttop wordt aanbevolen, maar deze is vol, evenals de antenne beugel achterop. Dan maar op de zaling. Nadeel is de gedeeltelijke afscherming door de mast, het blijft dus een compromis. Meer info over de Sea-me: http://www.sea-me.co.uk/, maar let op, er zijn goedkopere adressen.

De grote vraag is echter: Werkt het echt? De eerste ervaringen zijn niet echt zo goed als de commerciële verhalen. Na een aantal maal bij andere schepen geïnformeerd te hebben naar mijn zichtbaarheid is mijn conclusie: het werkt wel, iets beter dan een klassieke reflector, maar het is het geld niet waard.

Beter en goedkoper zijn tegenwoordig de AIS responders, je zendt dan zelf AIS signalen uit die andere schepen met AIS ontvanger te zien krijgen. Ik heb er nog geen, maar dit is een veel betere besteding van het geld.

Ik heb mijn conclusie aan de fabrikant voorgelegd. Zijn verweer is dat ik het ding in de masttop had moeten bevestigen en dat hij bij bevestiging op de zaling de resultaten niet kan garanderen.Deze link wijst naar mijn correspondentie met de leverancier.

A.I.S. Ontvanger


De Nasa A.I.S. radar

Grote schepen zenden tegenwoordig verplicht identificatiesignalen uit met o.a. naam, MMSI nummer, koers, snelheid en positie. Een AIS ontvanger decodeert deze signalen en presenteert ze normaliter aan de computer. Nasa heeft voor een iets andere oplossing gekozen, zij vertalen de informatie in een op een radar lijkend beeld. Voordeel is dat de computer niet aan hoeft te staan en dat geen extra software nodig is. Verder is deze unit in vergelijking met andere AIS ontvangers relatief goedkoop. Ik heb dus mijn op eerdere negatieve ervaringen gebaseerde weerzin tegen Nasa ( http://www.nasamarine.com/AIS/AIS.html ) maar even opzij gezet en dit doosje gekocht en geïnstalleerd. Voor de werking is een extra VHF antenne nodig. Het ding werkt, maar echte ervaring heb ik er nog niet mee. Wordt vervolgd.

Ervaringen: Hier zijn dan de eerste ervaringen met de Nasa AIS "radar". Onmiddelijk kopen! Dit is bijna beter dan een echte radar, veel makkelijker te bedienen, duidelijk afleesbaar en veel meer informatie. Eerst dacht ik: hij doet het niet. Maar na wat aan de instellingen geprutst te hebben (threshold hoger) begon hij opeens te werken. Schepen met een AIS zender (verplicht voor grotere schepen) worden feilloos in kaart gebracht. En AIS geeft niet alleen de positie maar ook de naam, koers en snelheid. Je kan een schip dus exact op de kaart plotten en je weet wanneer hij je koerslijn kruist. Ander voorbeeld: Een ferry komt met een snelheid van 21,3 knoop recht op je af, afstand 3 mijl, over een minuut is hij bij je. Je roept hem op: Prince of Burgondy, Johanna. We are the sailing yacht in front of you, what are your intentions? Onmiddellijk antwoord: we will pass behind you. De AIS geeft de naam, dus een directe aanroep op naam og MMSI nummer is mogelijk.


Forward Looking Sonar


De Forward looking Sonar iScan V90 van Interphase Technologies

Deze sonar is een soort onderwater radar, geeft een beeld van de zeebodem voor je. Vooral bedoeld om koralen en andere obstakels tijdig te onderkennen. Een solozeiler kan niet naltijd op de voorpunt staan uit te kijken! Ik heb dit apparaat gemonteerd op Curacao. Nog geen ervaring mee, ervaringen volgen hier.

Dit is dus een dieptemeter die vooruit kijkt en op een scherm het bodemprofiel voor je weergeeft. Op zich doet die sonar het prima, je ziet vooral verticaal oprijzend koraal zo'n 50 meter vooruit. Maar dan zie je het koraal inmiddels met het blote oog meestal (als het licht goed is) ook al. Maar het ding is nu al voor de tweede keer stuk en opnieuw opgestuurd naar Californië. Ze maken hem wel onder garantie maar de verzendkosten per DHL zijn hoog, nu al 4 keer dus.

Inmiddels ben ik echter weer zeer positief over het ding. Sinds Australië is hij niet meer stuk gegaan en veel gebruikt. In de Sudanese marsa's op de de Rode Zee heb ik bij slecht licht ankerplaatsen kunnen verlaten dank zij dit apparaat. het is een paar keer voorgekomen dat ik op het scherm op eens een muur van kraal zag naderen. Dan zet ik als in een reflex de motor vol gas in de achteruit en alles gaat goed. Zonder dat ik het rif in het echt gezien heb.

naar Stuurautomaten