Vorige pagina                                                                                              Overzicht Maleisie en Thailand



Zuid Thailand


Zaterdag 26 december 2009, Ko Tarutao

Het is even wennen, in Indonesie en Maleisie heeet een eiland "Pulau", hier in Thailand is het "Ko". Vandaag zijn we voor anker gegaan in een baai net ten zuiden van de meest westelijke punt van Ko Taruato, het eerste Thaise eiland net ten noorden van Langkawi. Overal om ons heen trekken vissers hun netten door het water. Het eiland is dicht begroeid, zonder een spoor van menselijke aanwezigheid. Verder naar het noorden zou een basis van de parkwachters zijn. Met de dinghy gaan we op verkenning uit. In een bocht van het land komt tussen mangroves een rivier uit. Die varen we een eindje op. Tussen palen staan visnetten. Dan zien we ook een huis tussen de bomen. Maar als we dat naderen probeert een grote hond ons bang te maken. We zijn niet bang maar gaan toch maar niet verder. Positie 06-33.70N 099-37.47E


Riviermonding op Ko Tarutao

Zondag 27 december 2007, Ko Phetra

We maken nu niet te lange dagtochten. En om te overnachten pikken we gewoon een eiland dat wel geschikt lijkt op de kaart. Voor vandaag is onze keus gevallen op Ko Phetra. Langgerekt, 4 km lang, 300 meter breed, met aan de westkant geschikte dieptes om te ankeren. Een koraalrif of zandbank denk je dan, zal wel beschutting bieden tegen de overheersende NO wind.
Maar kom je dichterbij, dan blijken de Thaise eilanden toch heel anders te zijn dan je verwacht. Ko Phetra is een grillige rotskam, hoger dan hij breed is met loodrecht uit zee oprijzende wanden.


Ko Phetra in het echt


Thaise vissers


Klein Thais eiland


Met een beetje moeite lukt het Thessa om aan land te komen op Ko Phetra

Geankerd voor Ko Phetra, 8 meter diep, positie 07-33.70N 099-37.47E

Maandag 28 december 2009, Ko Muk

Als we 's ochtends wegvaren ontdekken we dat Ko Phetra toch niet onbewoond is, er staat zowaar een huis.


Woning op Ko Phetra

Niet alleen het landschap verschilt totaal van de vorige landen, ook de vissersboten zijn  weer helemaal anders. In Indonesie vaart men met "outriggers", catamarans dus eigenlijk, met de motor in het midden op de boot gemonteerd en de schroefas langszij de romp. In Maleisie had men "gewone" bootjes met buitenboordmotoren. Hier in Thailand vind je slanke scheepjes met een hoge steven. De motor staat op de achterspiegel met de schroefas er aan vast als een geheel. Dat hele gevaarte wordt als buitenboordmotor bediend. Vaak zijn het oude automotoren zonder uitlaat die met een vreselijke herrie een enorm vermogen afgeven en fontijnen van water doen opspuiten. Vanwege de lange schroefas erachteraan worden dit "long-tail" boten genoemd.


Vissers op hun long-tail boot


Long-tail met toeristen in actie

Ko Muk is bekend om zijn "Hong". Een Hong is een tunnel door de rotsen die leidt naar een open plek in het land. Op rustige tijden is de ingang van de hong van Ko Muk moeilijk te vinden, maar midden op de dag knetteren de log-tails met toeristen af en aan en hoef je ze maar te volgen. Met de dinghy peddelen we voorzichtig de rots in, met de zaklamp bij vinden we onze weg door de 80 meter lange tunnel. En dan is er licht aan het eind van de tunnel. Veel minder vel dan buiten, een oase van koelte en vegetatie met een klein strandje omringd door 100 meter hoge rotsen. Afgezien van wat Chineesjes zijn we alleen.


Ko Muk. De ingang van de Hong is iets links van het midden, op de foto niet te ondersceiden.


In de Hong van Ko Muk


Bovenkant van de Hong

Bij de ingang van de Hong liggen ook een paar boeien, daar hebben we even gelegen, maar het water was daar te onrustig om de nacht door te berngen. Uiteindelijk hebben we geankerd voor het strand aan de zuid-west kant van Ko Muk, prima plek. Positie 07-21.55N 099-17.52E.


Volgende pagina Zuid Thailand 2