Vorige pagina                                                                                              Overzicht Maleisie en Thailand


Langkawi



Donderdag 17 december 2009, naar Kuah, Langawi

Een trajectje van 62 mijl vandaag. De trouwe lezer zal het wel begrijpen: met het eerste licht weg. En ook zal het niemand verbazen dat er weer geen wind is. Het is zelfs nog slechter, er staat wel een behoorlijk hobbelige zee die ons flink afremt bij het inmiddels gebruikelijke varen op de motor. Maar later gaat het beter, zelfs een paar uurtjes een hoog-aan-de-wind zeilbaar windje en een vlakkere zee. De vissers die we hier tegenkomen vissen weer anders dan voorheen. Visten ze in het zuiden van Maleisie met handnetten uit hele kleine bootjes, in midden Maleisie met kleine trawlers met sleepnetten, hier hebben ze weer een nieuwe techniek. De vissers hebben een bos van takken en stokken in het water gezet, ik neem aan dat de aangroei daarop vis aantrekt. Dan meren ze hun scheepje af aan een takkenbos en gaan ijverig met hun hengeltjes aan het vissen. Bij de takken op de foto was het water wel 28 meter diep. Ook dit soort opstakels levert een argument om hier in de kustwateren alleen overdag te varen.


Visser met hun werphengels in aktie

Bij Langkawi, een schitterende eilandengroep die we gauw verder zullen gaan verkennen, meren we af bij de Royal Langkawi Yacht Club. Een redelijke marina waar we zo nu en dan flink liggen te rollen door de langsvarende ferries en het gebrek aan beschoeiing rond de haven. Opvallend is dat hier voor het eerts sinds tijden weer veel andere jachten aantreffen. Dat we hier liggen, is omdat het een goede plek is om de boot op te ruimen en om zaterdag onze dochter Thessa van het vliegtuig te halen. Thessa zal een paar weken meevaren naar Thailand.


De Johanna in de haven van de Royal Langkawi Yacht Club

Zaterdag 19 december 2009

's Avonds halen we Thessa op van de luchthaven. Leuk elkaar weer te zien.

Zondag 20 december, Rebak Marina

Naar Rebak Marina is een mooie zeiltocht van een paar uur. Prima windje! Rebak Marina ligt in een binnenmeertje van het eiland Rebak. Je vaart een smalle invaart door die pas van dichtbij goed te onderscheiden is. Binnen in het eiland ligt dan een totaal beschutte marina. Reden dat we juist hierheen gaan is dat je hier goed en voor niet te veel geld met je schip de wal op kunt. Vedrer is er een prachtig resort. De voorzieningen van het resort mogen ook door de bemanningen van de bezoekende jachten gebruikt worden. En omdat het met 3 personen op een schip op de wal slecht toeven is trakteren we ons op een hotelkamer voor de tijd dat de Johanna op het droge staat.


Thessa bij het zwembad van Rebak resort

Maandag 21 december 2009, Rebak

De Johanna gaat vandaag het water uit. Het is hier erg warm, daarom besteden we het schilderen uit aan een lokale "contractor", naar lokale begrippen veel te duur, maar voor ons als buitenlanders goed te doen. En het scheelt tijd, terwijl drie man druk aan het krabben schuren en verven zijn, verwissel ik de afdichting van de schroefas. Het is een lastige klus, de schroefaskoker komt uit onder de extradieseltank waardoor je er slecht bij kunt. De oude oliebadafdichting zit erg vast, maar moet eruit. Een Volvo (lip) seal komt ervoor in de plaats. De oliebadafdichting beviel erg goed, heeft 2500 uur probleemloos zonder olie te consumeren gefunctioneerd. Maar die afdichting is waarschijnlijk in Australie bij het verwisselen van de schroefas beschadigd en gebruikt sindsdien olie. Nu de Volvo afdichting dus maar eens proberen. Terwijl ik druk ben met de boot kunnen de dames het goed uithouden bij het zwembad.


Maaike polijst de schroef

Dinsdag 22 december 2009, Rebak

Binnen een etmaal zijn de klussen geklaard en zakt de Johanna weer het water in. Hij drijft! De nieuwe afdichting op de schroefas is dicht.


Terug in het water van rebak Marina

Woensdag 23 december 2009, voor anker bij Lake of the Pregnant Virgin

Vertrek uit Rebak Marina. We varen naar een eilandengebied in het zuiden van Langkawi, in de buurt van een toeristenattractie, een zoetwatermeertje in de bergen vlak bij zee. Eerst ankeren we in een nauwe doorvaart achter een eiland. Maar hier is het te warm en te benauwd. Daarna op wat opener water, dichterbij het zoetwater meer. Hier hebben we frisse lucht en wat meer wind. En dat hebben we geweten, de hele nacht loeien de meest verschrikkelijke valwinden over de boot die ligt te rukken en te gieren aan zijn anker. Niet goed voor de nachtrust. Positie 06-11.94 N, 99-46.81 E.


Ankerplek tussen de eilanden

Donderdag 24 december 2009, naar Royal Langkawi Yacht Club, Kuah

Nu zijn we bijna bij het beroemde zoetwatermeer en dan willen we het zien ook. Eigenlijk waren we al te laat, 's morgens vroeg is de beste tijd, voordat de bootjes met toeristen af en aan zoemen en hordes mensen aanvoeren. In de file dus op het voetpaadje naar het meer. Dringen op de steiger bij het meer. Foto maken. En zo snel mogelijk wegwezen.


Lake of the Pregnant Virgin (zoetwatermeertje)

Daarna varen we terug naar Kuah, weer naar de Royal Langkawi Yacht Club. Niet dat het hier zo geweldig is, maar er zit een goede supermarkt vlakbij en je kunt bij de jetty van de ferries altijd uitklaren.

Vrijdag 25 december 2009, Telaga Harbour

Uitklaren is het eerste wat we doen op 1e kerstdag. En vooral niet te laat want de beambten gaan op feestdagen vroeg en lang lunchen. Daarna vertrekken we naar Telaga Harbour, een tochtje van een paar uur rustig zeilen. Telaga Harbour is een door een paar kunstmatige eilanden afgeschermde baai,  een mooie en goede ankerplek. Hier treffen we de Tartufo (met Nick en Gertrud) ook weer, vorige keer was in Darwin. Morgen naar het eerste Thaise eiland, dan waarschijnlijk even geen internet. Positie 6-21.73 N 99-40.70 E.

Technisch intermezzo: de schroefas.

In Australie had ik de schroefasinstallatie laten aanpassen. De aquadrive is er uitgegaan, het schroefaslager vernieuwd en de motor goed uitgelijnd. Als extra heb ik daarna een flexibele koppeling tussen motor en schroefas gemonteerd. Het resultaat: een geweldig soepele en rustige aandrijving, weinig trillingen, ook bij lage toerentallen. De afdichting van de schroefas is toen blijven zitten. Deze afdichting was een oliebadafdichting die altijd uitstekend bevallen is, gebruikte nooit een druppel olie. Tot aan Autralie dus, want na genoemde aanpassingen lekte de afdichting olie en moest het tankje steeds bijgevuld worden.
In Rebak heb ik de lekkende schroefasafdichting vervangen door een Volvo (lip) afdichting. Was nodig ook, een van de keerringen in de oliebadafdichting was gescheurd. Maar wat schetst mijn verbazing: bij het varen (na het vervangen van de afdichting dus) stond de motor verschrikkelijk te trillen op zijn fundatie. Een vreemde voor-achterwaartse trilling. Ik snap er echt niets van. De uitlijning van de motor is niet veranderd, het schroefaslager ook niet (had bijna geen speling). En toch is er iets fundamenteel anders. Wie het weet mag het zeggen. De enige oplossing die ik kon bedenken was het vervangen van de flex-koppeling door de vaste koppeling (flens voor verbinding motor - schroefas). Alles is nu weer goed. Wel wat meer lawaai en toerental afhankelijke vibraties, je merkt dat de flex koppeling eruit is, het zij zo. Maar verklaren kan ik het niet.


Volgende pagina Zuid Thailand