wave4.avi (32466 bytes) Reisverslag

knopje.gif (1063 bytes)    vervolg Reisverslag

knopje.gif (1063 bytes)       index reisverslag

Maandag 31 juli 2000 Thuisfront: Vertrek van Falmouth naar Penzance (de westpunt van Engeland). De wind was namelijk nog steeds uit het zuiden dus niet gunstig om al naar Spanje te vertrekken.

 

Dinsdag 1augustus 2000  Douwe: Vandaag was het zover. De weerberichten waren goed, de ZW wind zou via west naar NW draaien, sterkte 4-5 Beaufort. Om acht uur de buren wakker gemaakt en trossen los. Even een rondje langs de boten van John en Ernst & Monique, een slaperige John zwaait me uit. Met een prachtig westenwindje zeil ik weg richting Lizard point. Daar komt om tien uur het Engelse weerbericht op de navtex. Wind draaiend van west naar ZW toenemend 5-6. Weer pal tegen dus, zit ik niet echt op te wachten. Na ampel beraad besluit ik een dag te wachten en eerst Penzance aan te lopen. Penzance is een oud vissersplaatsje, vrijwel op de westpunt van Engeland. Inderdaad draait de wind al heel snel weer naar ZW en is Penzance, dat wat noordelijker in een baai ligt, mooi bezeild. 's Avonds voorspellen de weerberichten weer naar NW draaiende wind dus zet ik de wekker op zes uur en ga vroeg slapen. Dat ik zo vroeg weg moet komt omdat je in Penzance in een dok ligt achter een sluisdeur die alleen rond hoog water opengaat. Penzance viel trouwens wat tegen, commerciële haven met veel vrachtverkeer.
Thuisfront: s'Morgens om zeven uur vertrok Douwe uit Penzance richting zuiden met bestemming Brest (Frankrijk) of Spanje, afhankelijk van de windrichting en de windkracht. In de loop van de ochtend heeft Douwe besloten om richting Spanje koers te zetten. Na nog een laatste gesprek via de mobiel zal het contact nu via de satelietverbinding gaan.

 

Woensdag 2 augustus 2000  Douwe: De eerste dag van de oversteek. Zeven uur maak ik weer slaperige buren wakker, Even later hijs ik de zeilen en zet ik in een prachtig zonnetje koers naar Spanje. De koers die ik heb uitgezet gaat niet helemaal in een rechte lijn. Ik ga iets meer naar het westen om de scheepvaartroutes zoveel mogelijk te vermijden. Dus vaar ik 40 mijl buiten om Ushant heen, dan naar een punt zo'n 40 mijl ten NW van de westpunt van Spanje. Want als een solozeiler ergens een hekel aan heeft dan is het andere scheepvaart, scheepvaart betekent uitkijken en wakker blijven.
Hoewel de meeste zeilers eerst naar La Coruña in Spanje gaan, kies ik voor Camariñas als eerste haven, iets meer naar het westen, net boven kaap Finisterre, je bent dan met weinig moeite meteen al een flink stuk verder. Voordat het land uit het zicht verdwijnt bel ik Maaike dat ik echt op weg ben, ook bel ik John om even te checken of hij al gaat. John heeft slecht nieuws, laatste weerbericht voorspelt naar ZW krimpende wind, toenemend 6 tot 7. Wat nu, mijn eerste waypoint bij Ushant is echter bezeild, we varen met 6 knopen in de goede richting. Ik besluit door te varen. De windvaan stuurautomaat staat aangekoppeld, de sleepgenerator gaat uit en de radar aan. Deze radar is mijn uitkijk als ik slaap, hij kan zo ingesteld worden dat als er objecten binnen een bepaald gebied komen er een alarm afgaat. De radar neemt echter relatief veel stroom, deze wordt opgewekt met een sleepgenerator, een draaiende schroef aan een lijn achter de boot, vast aan een generator achter op het schip. Het geheel levert bij een vaart van 6 knopen dik 6 ampère stroom.
Rond het middaguur neemt de wind toe tot boven de 20 knopen (windkracht 5) en steek ik het eerste rif. De lange deining uit het westen wordt hoger en de eerste schuimkoppen verschijnen. We varen nu hoog aan de wind, maar recht op het doel af. De rest van de dag blijft de wind toenemen, tegen de avond is het tijd voor het tweede rif, wind boven de 30 knopen (7). Als ik de beschutting van de kuip verlaat voel ik pas echt de volle kracht en druk van de wind. Zeer kort vast aan de lifeline zet ik bij de mast het tweede rif in het grootzeil. Dit vraagt slechts enkele handelingen, neerhaler los, val vieren tot het oog voor het rif ingehaakt kan worden, val weer strak, reeflijn doorzetten en neerhouder weer vast. Zo gebeurd, maar niet snel genoeg want een brekende golfkam geeft me een douche zodat het water in mijn oren borrelt en ondanks alle zeilkleding mijn ene laars vol water staat.
Na een snel opgewarmd blikje macaroni zijn we (dat zijn de Johanna en ik) klaar voor de eerste nacht. Nog steeds maken we een snelheid van bijna 6 knopen, scheef en bijna hoog aan de wind. Door de woeste en onregelmatige zee is de beweging van het schip zeer onrustig, zo nu en dan maken we enorme knallende klappen. Tot twee keer toe vliegt de besteklade door de kajuit.  De radar wordt nu onbetrouwbaar, door de hoge zee verdwijnen schepen op korte afstand compleet uit het zicht en kan ook de radar niet reageren. Staand op de kajuittrap met de luikjes van de ingang dicht en vast heb ik een redelijk uitzicht en blijf droog. Moet er echt wat gebeuren - een uitwijkmanoeuvre -   dan is volledige wapenrusting vereist van laarzen tot zuidwester en lifelines. De hoeveelheid scheepvaart valt tegen (ingang Engelse kanaal maar buiten de shipping lanes), telkens is er weer wat te zien. Als het rustiger wordt kan ik zo nu en dan een kwartiertje gaan liggen.

Thuisfront: Rond het middaguur kwam de volgende fax (via de sateliet-verbinding) binnen:
08 03 11.11     4747.96 n (noorderbreedte)     00649.18 w(westerlengte)
nu al weer een eind onderweg, 145 mijl van de 500 gevaren.
gisteren harde wind 7 en een zeer ruwe zee, nu wat beter 5 tot 6

 

Donderdag 3 augustus 2000  Douwe: Vandaag is tweede dag op zee. Ik voel me belabberd en zeeziek. Had eerder een pil moeten nemen. Gelukkig neemt de wind wat af (blijft weer net onder de 30 knopen) en ook de scheepvaart. Zijn nu Ushant voorbij, koers Spanje. Zee wordt iets rustiger, kan een paar uur liggen. 's Middags neemt de wind verder af en ruimt naar west. Ik haal het tweede rif eruit. Ik ben wat je noemt een luie rever. Reef als het echt nodig is en het rif eruit als het veel te langzaam gaat, scheelt een hoop werk. De eerste albatrossen verschijnen. Op de inmarsat een mailtje van thuis, alles goed. Stuur even een berichtje terug met positie. Zo hoort de oceaan te zijn. 's Avonds ontzettende trek in zuurkool met worst, is zo klaar en smaakt goed.
Thuisfront:
08 04 11.13   4603.68 n      00845.90 w
alweer de derde dag op zee  kom een beetje in de routine
zijn al dik over de helft    276 mijl gevaren   nu nog 214 mijl   naar de
Spaanse kust
de wind is afgenomen, nu noord 3.het gaat wat langzamer ,4 knopen
denk zondag aan te komen

Het contact via de sateliet loopt perfect. We hebben dit bericht beantwoord en vijf minuten later was er weer antwoord van Douwe.

 

Vrijdag 4 augustus 2000  Douwe: De derde dag op zee. Weer een etmaal van 127 mijl gemaakt. Zijn nu over de helft (van de 500). Het oude engelse brood (zeer goed houdbaar, is al erg oud als je het koopt) staat me tegen en ik smeer heerlijke Wasa knäckebröd met jam en kaas voor het ontbijt. Bakje gekleurde yoghurt toe, kopje thee erbij. In de loop van de dag wordt de wind noordelijk en zwak, ruime wind. Op de golven komt de giek soms met een harde klap terug. Zet de giek vast met een bulletalie naar het voordek.

 

Het Atlantische project

hap.cpt (75982 bytes)

knopje.gif (1063 bytes)

knopje.gif (1063 bytes)

  vervolg Reisverslag

  voorafgaand Reisverslag