vervolg reisverslag
index reisverslag
| Reisverslag |
vervolg reisverslag
|
| Zaterdag
22 juli 2000 Marieke: We gingen 's morgens eerst uitslapen en daarna ging Douwe
bacon en eggs voor het ontbijt maken. Dat was heel erg lekker. Na het ontbijt gingen
Eveline en ik met de rubberboot met het motortje naar een klein plaatsje een eindje
verderop varen. Het laatste stukje moesten we roeien. Toen we er waren ging ik een paar
foto's maken en daarna gingen we weer terug. Na een tijdje gingen we weer met het motortje
varen en gingen we ook planeren. Dat was heel erg leuk en het ging vreselijk hard. We
werden alleen wel erg nat door het opspattende water. Daarna gingen we stoppen en gingen
we met de grote boot en de rubberboot slepend naar Dartmouth varen. Daar gingen we eten
kopen, want het was bijna op. Toen we alles hadden gingen we weer naar de boot en weer
varen. We gingen een mooi plekje in de rivier zoeken. Onder het varen zagen we ook een
zeehond in de rivier. Dat was wel grappig. Na een poosje vonden we een mooi ankerplaatsje
alleen het was daar achttien meter diep en dat was een beetje te diep om te ankeren dus
gingen we een andere plek zoeken. Uiteindelijk vonden we een boei vlakbij de plek
waar we een dag geleden ook gelegen hadden. 's Avonds aten we lamsvlees. De botjes en de
harde vetrandjes hadden we bewaard. Daar gingen we na het eten krabben mee vangen. Dat was
heel erg leuk. We hadden alleen geen emmer om ze in te doen dus we gooiden ze steeds aan
de andere kant van de steiger weer in het water. We hadden er meer dan 50 gevangen, maar
we vingen ook steeds weer dezelfde. Het was heel erg leuk. Ik had er per ongeluk ook een
in een boot gegooid, maar die had ik er toen met de rubberboot weer uitgehaald.
Eveline zei dat ook anders de krabbenvangvloek over ons werd uitgesproken. Toen wij aan
het krabbenvangen waren was Douwe even gaan wandelen. Toen Douwe terug was voerden we de
vetrandjes aan de zwanen, de kleine botjes aan de meeuwen en de grote botten gooiden we
voor de krabben in het water. Daarna gingen we weer naar de boot toe. Op de boot ging ik
nog even wat lezen en daarna naar bed.
|
||
| Zondag 23 juli 2000
Marieke: Gingen we 's morgens eerst ontbijten en
daarna gingen we wandelen. Het was alleen wel jammer dat je heel veel paadjes niet in
mocht . Er stond op veel plaatsen een bordje private. We liepen heel veel paden op en af.
Dat was best vermoeiend. Uiteindelijk kwamen we bij een soort zijriviertje van de river
Dart. Daar was een oude watermolen. Je kon er alleen niet echt bij komen, want er stond
een bordje private. Het was er heel mooi alleen het waterrad was best kapot en er
stroomde geen water meer overheen. Dat was best wel jammer. Op de terugweg gingen Eveline
en ik in de beek een dam bouwen. We hadden er allemaal stenen in gegooid en op het laatst
was het water aan de ene kant een stuk hoger dan aan de andere kant, maar het stroomde er
gewoon overheen. Na een tijdje gingen we weer terug. We hadden wel een kortere weg genomen
dan de heenweg. Toen we weer bij de boot waren gingen Eveline en ik weer krabben vangen.
We deden het deze keer met mosselen die we onder een vlot een eind verderop vandaan
haalden. Op de steiger waren ook nog allemaal andere kinderen aan het krabbenvangen en dat
was ook wel leuk. Wij vingen alleen wel het meest met de mosselen. We hadden er ongeveer
150 gevangen, maar ook steeds weer dezelfde. Na een tijdje gingen we stoppen en gingen we
weer naar de boot toe. Na het eten gingen Douwe en ik nog even wandelen. Eveline was weer
eens verslaafd aan een boek. Toen we terug waren gingen we de rubberboot weer leeg laten
lopen en daarna gingen we naar bed toe.
|
||
| Maandag 24 juli 2000
Marieke: Gingen we 's morgens om half acht opstaan en
ontbijten. Daarna gingen we varen. We voeren naar de jachthaven waar de boot uit het water
gehaald zou worden. Om negen uur werd de boot er uit gehaald. Ze zetten de boot in een
soort uitklapbare bok op de wal. Op de boot ging ik even lezen en na een tijdje gingen
Eveline en ik douchen. We hadden alleen een beetje te hard gezongen zodat een mevrouw
begon te schreeuwen dat we stil moesten zijn. Toen we klaar waren gingen we weer naar de
boot toe. 's Middags gingen we met het stoomtreintje naar Paignton toe. Dat is een plaats
die ongeveer tien kilometer verderop aan zee ligt. Het was wel grappig om met dat
stoomtreintje te gaan. We gingen ook over allemaal oude bruggen van steen en ook door een
lange tunnel. Toen we er waren gingen we eerst bij het strand kijken en daarna bij de
haven. We waren ook bij een soort kermis geweest. Daar waren Eveline en ik van een hele
hoge glijbaan geweest die heel vaak in het rond ging. Eveline was ook gaan parachute
springen met een simulator. Het was van een vijftien meter hoge toren en ze ging heel snel
naar beneden. Beneden werd ze opgevangen door een soldaat. Het was wel grappig om te zien
en ze zei dat het heel erg leuk was. We waren ook nog in een juwelierswinkel geweest en
daar had Douwe een nieuw batterijtje in zijn horloge laten zetten. Eveline zag toen ook
horloges met een count down-functie voor het wedstrijdzeilen. Het was een heel mooi
horloge en niet zo duur. We hadden er in Nederland ook naar gezocht maar niet gevonden.
Eveline had dat horloge toen van Douwe gekregen. Ik had er ook een gekregen en we hadden
er ook een voor Thessa gekocht. Op de terugweg in de trein had ik al een hele boel
functies ontdekt. Het kan heel erg veel. Toen we weer op de boot waren gingen we na een
tijdje een plek zoeken om uit eten te gaan. We gingen in een wel grappig restaurantje
eten. We hadden allemaal zalm genomen en dat was heel lekker. Na het eten gingen we weer
naar de boot toe en naar bed. Ik heb helemaal geen zin om morgen naar huis te gaan. Het is
hier heel erg leuk.
|
||
| Dinsdag 25 juli
2000 Marieke: Gingen we 's morgens om
vijf uur opstaan en nog even wat eten. Om zes uur kwam er een taxi en die bracht ons naar
het busstation in Paignton. Na een tijdje kwam de bus. We waren eerst de enigen in de bus
en het was een dubbeldekker. We zaten eerst boven voorin, maar daar was het koud dus
gingen we wat naar achter zitten. Een paar haltes verder kwamen er heel veel mensen bij.
Rond half elf kwamen we op Heathrow aan en waren we bij de gebouwen 1,2 en 3. We moesten
naar gebouw 4 en daar moesten we met een andere bus naar toe. Toen we er waren gingen we
eerst inchecken. Daarna gingen we ergens wat lekkers eten. Eveline had ook een envelop om
gekregen omdat ze elf was er was ook een meneer die ons naar het vliegtuig moest brengen.
Om twee uur kwam de meneer en moesten we afscheid nemen van Douwe. We werden overal
voorgelaten en we kwamen in een hal met allemaal winkeltjes waar we helaas snel voorbij
liepen. Uiteindelijk kwamen we bij de gate en daar gingen we naar binnen. Daarachter zat
het vliegtuig. We mochten er als eerste in. Toen iedereen in het vliegtuig was, ging het
vliegtuig eerst een heel stuk gewoon rijden. Opeens ging hij heel hard rijden en daarna
vlogen we. We gingen steeds hoger en we kwamen een heel eind boven de wolken. Daar scheen
de zon. Dat was heel leuk. Het was alleen wel jammer dat je door de wolken niet naar
beneden kon kijken. Onderweg hadden we ook nog een film gekeken en we hadden pinda's
gekregen en een blikje sprite. Helaas gingen we na drie kwartier al landen. Toen we er
waren gingen we met een stewardess mee en mochten we achterop een elektrisch karretje
zitten. Dat was heel leuk. Na een poosje kwamen we bij de lopende banden en daar kwamen de
tassen. Het duurden alleen wel een hele tijd. Daarna gingen we naar Maaike en Thessa toe.
Na een tijdje namen we de trein naar huis. We moesten in Amersfoort overstappen en daarna
gingen we naar Apeldoorn. Toen gingen we met de auto naar huis toe. Ik vond het wel weer
leuk om Puk en alles weer te zien, maar nu wil ik weer naar de boot toe. Het was daar heel
erg leuk. Het liefst zou ik meevaren naar Spanje. Over een paar dagen vertrekt Douwe naar
Spanje.
|
||
| vrijdag
28 juli 2000 Douwe:
"To Falmouth for orders" was vroeger vaak de bestemming van veel van de grote
zeilschepen uit India en Amerika. De lading was onderweg veelal al enige malen verkocht,
in Falmouth kreeg de kapitein instructies over de uiteindelijke bestemming. De reden dat
Falmouth hiervoor uitgekozen werd is dat het een beschutte haven is aan de meest
westelijke kant van de Engelse zuidkust. Een ideale aanloop en uitvalshaven voor de
verdergaande zeilvaart. Dat is het nu nog steeds, voor mij en vele andere jachten is het
het vertrekpunt voor de oversteek van Biskaje, het vertrek naar de warmere wereld. Inmiddels heb ik de kinderen vanuit Dartmouth (de mooiste van de zuidkustrivieren) naar Heathrow gebracht en zijn ze tot hun grote verdriet weer gewoon thuis. Ook is de boot in Dartmouth een paar dagen op het droge geweest om het schroefaslager te vervangen. Dit lager had steeds al wat speling en begon hinderlijke trillingen te veroorzaken. Beter hier in Engeland repareren dan ergens waar geen onderdelen zijn. Nu alles klaar is en ik alleen onderweg ben heb ik echt het gevoel dat de reis begonnen is. Wat een ruimte aan boord opeens zonder de kinderen, al mis ik hun vrolijke gedoe en de helpende handen bij het aanleggen en afmeren. Ook schallen er geen liederen uit Kinderen voor kinderen meer over het water en de buitenboordmotor kan ook voorlopig opgeborgen blijven. Vanuit Dartmouth ben ik direct na de tewaterlating na de reparatie naar Salcombe river gevaren, vijftien mijl verder om de volgde landtong heen. Prachtige klippen en rotskust, maar Salcombe viel tegen, druk en onrustig, goed voor een overnachting en de volgende morgen door. Vanochtend voor zevenen Salcombe uit, om met het goede tij naar het westen te vertrekken. Naar Falmouth 52 mijl, meest met stevige tegenwind op de motor met het gereefde grootzeil bij, bij een donkere bui en wat ruimende wind nog een uur goed gezeild. Interessant om te zien hoe je positie en grootte van de langstrekkende buien op de radar kunt volgen. Lijkt erg nuttig om straks in de tropen de onweersbuien tijdig te zien aankomen. Zojuist om 16.30 in Falmouth aangekomen, gemeerd aan een steiger van de Falmouth Yacht Harbor. Opvallend hoe anders de schepen er hier uitzien. Geen glimmende polyester troeteltjes, maar schepen waar op geleefd wordt, met windvaan stuurinrichtingen, steps in de mast, windmolens en zonnepanelen. Bestemming: Spanje, Caribisch gebied, Panama, Australië. De weerberichten lijken te verbeteren, mogelijk hebben we zondag noordenwind en vertrek ik dan naar Spanje. Morgen diesel tanken, olie verversen en de laatste boodschappen doen. |
Het Atlantische project |
|
|
|
vervolg
reisverslag voorafgaand Reisverslag |
