vervolg reisverslag
index
reisverslag
| Reisverslag |
|
| Zondag
29
oktober 2000 Douwe: Het
zeilersleven gaat weer beginnen. Gisteren heb ik Maaike en de kinderen
naar de luchthaven gebracht. Na een gezellige week met het gezin in een
appartementje (bijna weer landrot geworden) een roerend afscheid. Wellicht
voor acht maanden. Ik een nog onbekende uitdaging, lange zeiltochten en
verre eilanden, zij de routine van alledag, school en winterweer en veel
schaatsen in Deventer. Eveline vast van plan om weer Nederlands kampioen
te worden, ik vast van plan de oceaan alleen over te steken. Het lijkt
alleen niet helemaal eerlijk verdeeld, maar wat doe je eraan. De week met het gezin was dus echt vakantie, veel kleine tochtjes met de boot naar verlaten strandjes, ankeren en snorkelen. Ook tochten met de auto door de binnenlanden, woeste bergen die niet onderdoen voor de Hoggar midden in de Sahara, compleet met kleine oases en palmbomen. In Las Palmas hebben we Ernst en Monique met hun grote van der Stad nog getroffen op de ankerplaats, dat was het eerste weerzien met hen sinds Falmouth. Maar zal de oplettende lezer zich afvragen, wat je doet is toch allemaal vakantie. Dat lijkt het misschien wel, maar al met al kom ik bijna tijd tekort voor alles wat er aan het schip moet gebeuren. De nieuwe stuurautomaat is nog op tijd gekomen, Paradise Yachting heeft zijn best gedaan en het ding speciaal uit Spanje laten invliegen. Dan voor mij twee dagen hard werk om alles (elektronisch kompas, besturingsunit, aandrijfmechaniek) te installeren en te bekabelen. Werkte meteen en ziet er betrouwbaar uit, een zwaar en krachtig systeem. Verder heb ik nog een extra watertank ingebouwd. Ik had een flexibele tank bij me die ik nu onder een voorkooi gemonteerd heb en op het watersysteem aangesloten. Er gaat bijna 100 liter in. Samen met de hoofdtank van 175 liter kan ik nu 260 liter in de tanks meenemen. Daarboven heb ik nog 35 kannen van vijf liter ingeladen. De reden voor al dat water is dat de pilots aanraden om vanaf hier als je naar de Cape Verde gaat reeds water mee te nemen tot het Caribisch gebied. Het lijkt mij echter onwaarschijnlijk dat er op de Cape Verde geen water te krijgen zou zijn, maar je weet maar nooit. Als er al water is, moet het met de roeiboot aangevoerd worden en ben je erg onzeker over de kwaliteit. Ook heb ik zeer veel eten ingeladen, al met al drie steekwagens vol uit de lokale supermarkt. Het schip heeft nog nooit zo diep en zwaar in het water gelegen. Naast het bunkeren en de grote klussen zijn er nog alle kleine karweitjes, wat schilderwerk en al het normale onderhoud. Toch heb ik nu echt het gevoel dat alles klaar is voor de grote oversteken, vooral de kortegolf zender en de nieuwe stuurautomaat vormen een wezenlijke completering van het schip voor deze lange afstanden. Straks haal ik Peter van de luchthaven, morgen kopen we de laatste verse spullen, verstouwen alles nog wat beter en dan kunnen we dinsdag 31 oktober vertrekken voor een oversteek van 770 mijl, ik reken op een aankomst op de zesde dag. We houden jullie dagelijks op de hoogte.
|
||
| Dinsdag
31 oktober 2000 Douwe:
Gisteren alle verse spullen ingekocht, alles is klaar voor de overtocht
naar de Cabo Verdes. Vanochtend om negen uur voer de Johanna met Peter en
mijzelf uit. Hier onder de kust geen wind, beetje hobbelige zee,
slingerend schip. Op de motor gaat het naar het zuiden, de nieuwe Autohelm
stuurautomaat werkt prima. Om tien uur Tom van de Neander (de Belgische
solozeiler) glashelder op de radio. Hij is de vorige dag al van Tenerife
vertrokken, en zit al 100 mijl verder naar het zuiden. Hij rapporteert een
ruwe zee met veel wind, hij vaart op alleen de kleine fok. Hij ontvangt
ons ook prima, de nieuwe kortegolf installatie lijkt goed te werken. Peter
begint zich echter steeds minder goed te voelen, hij slaat zelfs een
heerlijk kopje cappuccino af en nestelt zich bij de zeereling. Even later
is hij erg zeeziek ondanks de geslikte pillen. Bezorgd vraag ik me af hoe
dat verder moet, zes dagen lang op een nog veel ruwere zee buiten de
beschutting van het eiland. Na enig overleg keren we terug. Rond 11.30
liggen we weer in de haven van Mogan op het inmiddels vertrouwde plekje. Peter vliegt morgen naar huis, de Transavia vlucht had nog een enkele plaats vrij. Ik vaar morgen alleen richting Cabo Verdes. Beiden zijn we teleurgesteld, Peter om zijn mislukte reis en vooral omdat oceaanzeilen voor hem misschien toch minder haalbaar is, ik omdat een tochtje samen me voor de afwisseling ook wel leuk had geleken. Maar van de honger zal ik voorlopig niet omkomen.
|
||
| Woensdag
1 november 2000
11011722
2708.65n 01615.69w 217005 Douwe: Dag één van de oversteek naar Cabo Verde. Peter nam vroeg de bus naar de airport, ik vertrek 7.30 uur met de Johanna en wordt uitgezwaaid door Bert en de bemanning van de driemaster Atlantis uit Hoorn. Vaar nu al de hele dag op de motor, geen wind veel onregelmatige golven, het schip beweegt heftig. Ik heb het trysail achter de mast gespannen om de beweging te dempen, het grootzeil zou kapot klapperen. De hemel is bewolkt, de zee donker en een paar dolfijnen spelen om het schip dat merkbaar langzamer is met de zware lading. 17.00 uur: een beetje wind, de genua begint op te bollen. Ik zie geen kans mijn biefstukje te bakken, dan maar een blik eten.
|
||
| Donderdag
2 november 2000
11021601
2541.17n 01735.36w 207006 Douwe: De daysrun van dag een was 110 mijl, een laagterecord, geen wind, zwaar schip, roerige zee. Vandaag is de zee wat gekalmeerd en waait er een ne4. De hele nacht hebben we op dubbele uitgeboomde fokken gevaren, vanochtend het grootzeil erbij, dat levert toch meer voortstuwing. De lucht is weer blauw, net als de zee, we lopen rond de vijf knoop met een trage deining achterop, het log tikt voort, de watergenerator draait zijn rondjes. Toch is de zee steeds weer anders. Sinds gister geen andere schepen meer gezien. De Neander met Tom zit 160 mijl voor me. Tweemaal daags praten we bij over de radio. Ik zal straks proberen een biefstukje te bakken.
|
||
| Vrijdag
3 november 2000
11031623
2340.67n 01900.45w 205005 Douwe: De derde dag, vorig etmaal 126 mijl afgelegd. Ik kom weer aardig in de routine. De wind is nu ne 5, we varen steeds vijf tot zes knopen. De grote golven rollen me achterna. De lucht trekt dicht, in de verte donkere wolken. Vanochtend een schip gezien, verder grote leegte. Nog 468 mijl.
|
||
| Zaterdag
4 november 2000
11041601
2145.88n 02007.21w 213006 Douwe: Dag vier, vorig etmaal 128 mijl afgelegd. Het is rustig weer, 5 tot 6 kn pal voor de wind. Vannacht lang buiten gezeten. Lichtende kammen halen je langzaam in, sissend trekt het schip een spoor door de nacht. Nu over de helft, nog 338 mijl. |
Het Atlantische project |
|
|
|
vervolg Reisverslag voorafgaand Reisverslag |
