Vorige pagina                                                                                              Overzicht Indische Oceaan


Indische Oceaan 1

Zondag 24 januari 2010, vertrokken uit Patong
 
Vanochtend 9 uur vertrokken, uitgezwaaid door de Tartufo. De grote Bhudda kijkt over me uit terwijl de heuvels van Phuket langzaam kleiner worden. Er staat een prima (ware) windje van zo'n 15 knopen en pal voor het lapje varen we 6 knopen precies de goede kant op. Ik heb besloten koers te zetten naar de Rode Zee. Ik heb de volgende waypoints in de computer:
Sombrero Channel (Nicobar Islands) 282 mijl, Ronding van Sri Lanka 1068 mijl, Nine Degree Channel (west van India) 1632 mijl, Salalah (Oman) 2788 mijl. De mogelijkheid om een stop te maken is er op Sri Lanka en de noordelijke Maldives, we zien nog wel.



Maandag 25 januari 2010, Indische Oceaan dag 2

Gisteren een mooie zeildag. Tot in de loop van de middag. De wind nam af en we een stevige stroom tegen kreegen, ondanks dat alle boeken zeggen dat je op dit traject zoveel stroom mee hebt. Uiteindelijk zeilden we 3.2 knoop door het water, maar dan kijk je op de GPS en ziet dat er door de stroom maar 2.2 overblijft. Dat is echt te weinig, dus de motor maar bij. Nog een paar grote rugvinnen boven water gezien, veel groter dan dolfijnen maar verder niet geidentificeerd. De nacht was rustig. De radar waarschuwde me voor een paar buien waar ik een kat en muis spelletje mee gespeeld heb en zo dus ontweken heb. Vanochtend leek de wind wat aan te trekken. Genua weer vol uit in de boom, maar lang heeft het niet geduurd, inmiddels weer op de motor. Ook staat er weer een halve knoop stroom tegen. Afgelopen etmaal (9-8 uur) 103 mijl, nog 944 naar Sri Lanka.


voor de wind
De Johanna op weg naar het Sombrero Channel (Nicobar Islands).



Dinsdag 26 januari 2010, Indische Oceaan dag 3

Gisteren een rustige dag. De wind was steeds rond de 9-10 knopen, als je dan echt je best doet vaar je er dan 3.5 op een schijnbare wind van 6 knopen. Dat je best doen wil dan zeggen het grootzeil helemaal uit, ver tegen de zaling. En het onderlijk van het grootzeil wat losser zodat het zeil boller wordt. De genuaboom ver uitgeschoven zodat de genua bijna helemaal uitgerold aan de loefzijde staat, ook een beetje bol. Maar op het rollen van het schip slaan de zeilen dan heen en weer met gruwelijke klappen. Heel slecht voor de zeilen dus, maar dit is hun laatste oversteek al heb ik ze dat nog niet verteld. Na de Indische Oceaan gaan de nieuwe zeilen erop die nu in de hondekooi liggen te wachten. De zee is redelijk rustig, al rollen we door het gebrek aan echte snelheid flink. Op deze manier het afgelopen etmaal (9-9 uur) toch nog 95 mijlen geklokt, valt niet echt tegen. Scheepvaart is er nauwelijks, na vertrek uit Phuket kruisten een paar vrachtvaarders mijn route, daarna tijden niks. Afgelopen nacht werd ik wakker gepiept voor een Russische cargo die op aanvaringskoers lag. Toen even de motor bijgezet om voor hem langs te lopen. Dat wakker piepen gaat via een op de computer aangesloten AIS ontvanger. Met het bijbehorende programma stel je in dat er een alarm afgaat als het CPA (closest point of approach) van een naderend target kleiner dan bijvoorbeeld 1 mijl is. Je wordt zo niet onnodig wakker voor schepen waar geen gevaar van te duchten is. Dat houdt wel in dat de computer altijd aan moet staan, maar mijn nieuwe (sinds Australie) navigatiecomputer neemt bijna geen stroom en het scherm gaat wel uit.
Vandaag is de wind iets aangetrokken. We hebben nu rond de 13 knopen ware wind. Dat gaat een stuk beter, de zeilen knallen niet meer heen en weer en we lopen 4.5 knoop. Nog 850 mijl naar Sri Lanka.


Woensdag 27 januari 2010, Indische Oceaan, dag 4


Rond middernacht het Sombrero Channel tussen de Nicobar eilanden doorgevaren. De doorvaart is 20 mijl breed, met nog een aantal ondieptes daarin. Geen land gezien, hoewel er op de kaart wel lichten staan. Wel kwam een ander schip me tegemoet, draaide daarna naar het zuiden weg. De Nicobar eilanden zijn onderdeel van een lange sliert Indiase eilanden, in het noorden de Andaman eilanden. De Andaman eilanden kunnen met de nodige vergunningen wel bezocht worden, de Nicobar eilanden zijn verboden gebied voor buitenstaanders en het domein van de daar wonende inheemse stammen die de eigen cultuur en tradities hoog houden en de voorkeur geven aan hun levenswijze zoals die al honderden jaren is. Indringers worden dan ook naar oud gebruik met pijl en boog beschoten. Ik heb de prachtig beschutte baaien van de Nicobar dan ook maar gelaten voor wat ze zijn en de reis zonder stop voortgezet.
Gisteren was de wind nog knap zwakjes, ook pal van achter waardoor ik steeds weer moest gijpen. Toch heeft het etmaal (8-8) nog 97 mijltjes opgeleverd. Maar inmiddels is de wind wat naar NO gekrompen en aangetrokken tot tegen de 15 knopen, wat me nu een dikke 5 door het water oplevert. De motor draait nu een paar uurtjes in zijn vrij om stroom op te wekken, gisteren halfbewolkt en dan doen de zonnepanelen te weinig. De sleepgenerator heb ik nog niet uitstaan, daarvoor moet het eerst wat harder waaien, bij zwakke wind kost het ding te veel snelheid en geeft dan ook te weinig stroom.
Nog 740 mijl naar Sri Lanka.

Woensdag 27 januari 2010, Indische Oceaan, dag 4, vervolg

De wind trekt wat aan, wordt wat meer NO, de boom gaat uit de genua, genua vol uit aan lij. Wind trekt nog wat aan, schuimkragen rond de boeg, 6 knopen door het water, ook nog wat stroom mee, vaak bijna 7 over de grond. De windvaan stuurt weer. Zo willen we het zien, de Johanna vaart weer echt!
Om het te vieren een uitgebreide maaltijd klaargemaakt. Ui, verse broccoli en paprika samen met een blik ham en tomaten tot een echte macaronieschotel omgetoverd. Parmesaanse kaas gevonden (dank zij Maaikes inventarislijst). Ben wel even bezig op de toch wat beweeglijke Johanna, maar dan heb je ook wat, zeker voor drie dagen smullen. En nu gaat de zon weer bijna onder en de wind neemt wat af, we varen de nacht weer in.


Donderdag 28 januari 2010, Indische Oceaan dag 5

Vannacht gerommel van onweer, daarna plotseling een zware roffel regen over kajuit en dek. Toen ik buiten kwam was de regen al weer over en was de wind aan de beurt. Gisteravond had ik het in de verte al zien bliksemen, dus ik had voor de nacht het eerste rif gestoken, trouwens de eerste keer op deze trip. De wind trok aan tot boven de 20 knopen, viel dus wel mee, wel de genua wat ingerold.
Toen ik vanochtend stroom draaide met de motor viel het me op dat er weinig koelwater door het wierfilter spoelde, al is dat eigenlijk moeilijk te zien. Ook was de opbrengst van de dynamo wat zwakjes, 10 in plaats van de gebruikelijke 20 ampere laadstroom. Dus werk aan de winkel. Eerst de koelwaterinlaat op de romp losgemaakt en van binnen uit doorgeprikt tegen een dikke straal water in. Daar groeien namelijk graag mosseltjes. Maar de dikke straal zegt het al, het leek niet fout. Ook de impellor in de koelwaterpomp geinspecteerd, pompje open, maar alle bladen zaten er nog aan. De impellor was overigens net nieuw. Zo te zien dus niks mis met het koelwatersysteem, maar dat weet ik dan tenminste. Morgen de bedrading van de dynamo nalopen op gecorrodeerde verbindingen. Ik heb nu eerst de sleepgenerator maar uitgezet, draait lustig zijn toertjes achter het schip zodat ik voorlopig even niet van de motor afhankelijk ben voor de stroomvoorziening.

Vandaag is de wind wat zwakker dan gisteren, maar de voortgang blijft goed ook door de stroom van 0.8 knoop naar het westen. Vanochtend een etmaal (8-8) afgesloten met 140 mijl op de GPS (over de grond), op het log 120 (door het water), dat verschil is dus de stroom.

Time: 2010/01/28 00:23 UTC
Position: 07-12.24N, 090-36.77E
Course: 251T, Speed: 5.5
Comment: Good progress now

Vrijdag 29 januari, Indische Oceaan, dag 6

De dreigend donkere wolkenband die de hele ochtend achter mij oprees is weer verdwenen. Lichte buien kwamen en gingen, wat regen viel maar veel wind zat er niet in. Nu, begin van de middag weer de normale passaatlucht, blauw, met verspreide cumuluswolken die zich verder naar de horizon tot gesloten formaties samenvoegen. En de wind neemt weer af, ook de gribfiles beloven alleen maar minder wind voor de komende dagen. We zullen zien hoe het zich ontwikkelt, dan duurt de overvaart maar een paar dagen langer, of als het echt niet waait kunnen we de dieselvoorraad aanspreken.
De zee is zich sinds gisteren ook wat meer als een echte oceaan gaan vormen. Was het de eerste dagen vrij vlak met kleine verwarde golven, nu komt er zo'n echte lange oceaandeining overheen, trage heuvels van twee meter hoog die eindeloos komen aanrollen.
Afgelopen etmaal (8-8) 139 mijl, 436 mijl naar het waypoint bij Sri Lanka, 913 mijl naar de Maldiven (14.00 uur).

Time: 2010/01/29 01:22 UTC
Position: 06-41.46N, 088-19.46E
Course: 264T, Speed: 5.3
Comment: Johanna going west


Zaterdag 30 januari 2010, Indische Oceaan, dag 7

Gisteravond, om een uur of zes, net toen ik zou gaan eten kregen we een bui over ons heen. Weinig wind, maar de wind die er was draaide bijna het kompas rond. Ik heb het maar laten gaan, het was immers etenstijd. De windvaan stuurde keurig met de wind mee en na een uur was alles weer bij het oude en lagen we weer op koers.
Om 9 uur, net toen ik een dutje zou gaan doen was de wind ons voor. Een snelle vlaag van de verkeerde kant, het grootzeil gijpte en bleef hangen in de bulletalie. Zo snel kan de windvaan niet bijsturen. Motor aan om terug te kunnen draaien en de zaak weer goed te krijgen. Maar daarna bleef de wind te zwak om te zeilen en heb ik de motor maar bij laten staan. Tot twee uur 's nachts, een zeilbaar windje. Alle zeilen bij voor een paar knoopjes voor niks. Vier uur 's nachts, ik word wakker van de gijp, de zeilen klapperen namelijk niet meer. Nu de motor maar aangelaten tot 10 uur 's ochtends. Het zeilen hier gaat dus moeizaam, met horten en stoten. Nu 12 uur, 10 knoopjes (ware) wind, we zeilen. Inmiddels krijg ik op de AIS de scheepvaartroute in de peiling, 16 mijl naar het zuiden. Ik blijf eerst wat noordelijker, dan steek ik hem morgen over.
Techniek: koelwaterdoorstroming lijkt goed, dynamo laadt weer volop, los contact bij de regelaar vastgezet.
Afgelegd in een etmaal (8-8) 123 mijl, nu naar Sri Lanka 332, Maldives 809.

Time: 2010/01/30 00:27 UTC
Position: 06-16.75N, 086-25.34E
Course: 248T, Speed: 5.2
Comment: Squally, little wind



Zondag 31 januari 2010, Indische Oceaan, dag 8

Een week geleden vertrokken. En dit is wel de meest chaotische dag van allemaal. Overal om me heen zijn schepen, op het oog vijf en op de AIS 15. En ze varen door elkaar heen oost-west en west-oost. Gisteren was ik nog noordelijk van de routes, die bij de punt van Sri Lanke samenkomen, gebleven. Vanochtend ben ik er op een rustig moment ingedoken met de bedoeling zuidelijk van de scheepvaart routes te komen, eens moet ik ze kruisen. Maar er lijkt geen eind aan te komen, ze varen over een strook van wel 30 mijl breed. De zee is chaotisch en hobbelig. De wind continue veranderlijk draait met de niet ophoudende reeks squalls mee. En dan weer bliksemschichten, voor, achter, overal.

Oceaanreus
Een van de vele oceaanreuzen

Gisteren de hele dag op de motor gevaren, wind zwak en zelfs wat tegen. Vannacht was er een mooi noordelijk windje, halve wind, redelijk vlak water en mooi zeilen. En vanochtend dus de routes in. Op de motor. En toen gaf de dynamo geen stroom. Dacht ik gisteren dus het euvel verholpen te hebben, nu is het echt mis. Ondertussen (tussen de uitwijkmanouvres door dus) geprobeerd een diagnose te stellen. Bedrading doorgemeten en goed bevonden. Regelaar losgekoppeld en veldwikkeling met een draadje bekrachtigd. Brand mijn vingers aan het draadje, nagemeten, 11 Amp, wel wat veel. Maar de dynamo geeft wel stroom, te weinig echter, 15 i.p.v. 25 Amp. Draadje vastgemaakt (stroom is stroom), dynamo begint te walmen. Dynamo lijkt dus echt stuk, maar kan hem hier niet uit elkaar halen, zonder dynamo geen motor vanwege de V-riem die ook de waterpomp aandrijft. Proberen een nieuwe op te laten sturen lijkt het zekerst. Voor de stroom heb ik nu het draagbare Yamaha generatortje in de kuip gezet (mag die onder helling draaien?), en ik trek de sleepgenerator achter me aan.
Etmaal van 121 mijl, nog 200 naar het waypoint bij Sri Lanka, 676 naar Uligamu op de Maildives. Positie van heden ochtend:

Date/Time: 2010/01/31 00:24
Latitude: 06-03.01N
Longitude: 084-26.06E
Speed: 4.4
Course: 263T
Comment: 230 miles off Sri Lanka, little wind.



Maandag 1 februari 2010, Indische Oceaan, dag 9


Tegen donker was de grote scheepvaart verdwenen, alles rustig. Op de motor de nacht in. Zelfs even goed geslapen zonder gestoord te worden door een alarm en zonder te dromen over plotseling uit buien opdoemende containerschepen. Tot 4 uur vanochtend. Ruw gewekt door 25 knopen wind op de neus en een zwaar steigerende Johanna die er met de motor rustig draaiend niet meer tegen in kwam. Snel naar buiten. Grootzeil bleek gegijpt in de bulletalie te hangen. Met veel gas op de motor teruggedraaid. Zware regenbui, totaal doorweekt. Zee hoog en ruw. Dit was de zwaarste bui tot nu toe, duurde meer dan een uur. Weer een uurtje geslapen. Dan om 6 uur alles rustig en een prachtig zeilbaar windje uit het noorden. Bij maanlicht de genua afgerold, motor uit en rustig zeilde het bootje voort. Het kan verkeren op de Indische oceaan. Vandaag verder steeds goed kunnen zeilen, al begint nu (14.00) het geklapper weer, voortekenen van het begin van een tijdje op de motor. Nog meer dan 200 liter diesel, we komen er wel.

Etmaal (8-8) van 128 mijl, nog 560 naar Uligamo op de Maldives.

Date/Time: 2010/02/01 01:09 (UTC)
Latitude: 05-15.45N
Longitude: 082-29.37E
Speed: 6.2
Course: 259T
Comment: Heavy sqalls at night, wind, rain



Dinsdag 2 februari 2010, Indische Oceaan dag 10


Vannacht zijn de boordklokken een uur teruggezet. Nu lopen ze 5 uur voor op de west europese tijd. Dat was de 19de keer sinds het vertrek uit nederland in 2006 dat de klokken terug gingen. Nog 5 keer en de wereld is rond.

Ook zijn we vannacht Sri Lanka definitief gerond en varen we nu op een directe koers naar Uligamu op de Maldives. Het wordt wat eentonig, vannacht goed kunnen zeilen, goede voortgang mede dankzij de stroom, nu sinds de lunch weer op de motor. Ook twee Sri Lankaanse vissersbootjes gezien. De eerste voer vlak langs. Ik had hem niet aan zien komen en hoorde opeens de plok-plok van een motor. Ze zwaaiden en voeren door, binnen 10 minuten weer uit het zicht. De andere passeerde verder weg.

visser
Sri Lankaanse visser (ver weg)

De techniek behoeft wat verduidelijking. Onlangs schreef ik: zonder dynamo geen motor. Ik bedoelde te zeggen, dat als je de dynamo van de motor afhaalt, dat de motor dan niet bruikbaar is. Dan is namelijk ook de V-snaar die de waterpomp aandrijft verwijderd. Maar met een kapotte dynamo die wel meedraait kan je de motor wel gebruiken.
Afgelegd 24 uur (8-7) 142 mijl. Nog 410 naar Uligamu.

Woensdag 3 februari 2010, Indische Oceaan dag 11

Afwisselend is het leven hier vooral 's nachts. Neem nou afgelopen nacht. Om 8 uur gaan slapen, rustig motor-zeilend met de wind op de neus. 9 uur wordt ik wakker. Er klopt iets niet, wind komt van achteren. De maan is nog niet op, aardedonker buiten, zelfs de zee is niet te zien. Maar we varen nog steeds de goede kant op, gestuurd door de elektrische automaat. De wind is gedraaid. En dat doet hij niet zomaar, buien dus, de een na de ander vergezeld van zware regen. Komt geen eind aan. Dus motor bij, grootzeil gereefd in het midden en toch weer slapen. 1 uur, stabiele NNO wind, bijna half dus, genua bij, motor uit en zeilen, op de windvaanautomaat. Om 4 uur beginnen de boeken door de kajuit te vliegen. Dit wordt te gek, 27 knopen wind op de meter. Zeiljak, gordel en schoenen aan om het tweede rif te steken. En buiten zie je (de maan schijnt nu achter de wolken)dat het inderdaad te gek werd, binnen lijkt het allemaal een stuk rustiger. Vooral de golven zijn erg ruw, krullende kammen breken regelmatig dwars over. Bij het weer op koers leggen van de boot begeeft de windvaanautomaat (Windpilot) het. Het wormwieltje waarmee de koers wordt ingesteld draait dol. Maar de instelling blijft net steken op ongeveer de goede koers, zo moet het dan maar en kan die hopelijk blijven sturen tot het rustiger wordt en de elektrische automaat het kan overnemen.
Inmiddels ochtend en zonnig, om me heen een woeste watermassa met overal wit brekende kammen. We varen nu voor de Golf van Mannar langs, de zee tussen Sri Lanka en India, een soort tochtgat, berucht om zijn ruige weer.
Etmaal van 137 mijl (7-7), nog 287 naar Uligamo.

Date/Time:: 2010/02/03 02:07
Latitude: 05-38.39N
Longitude: 077-54.02E
Course: 285T
Speed: 6.6
Comment: Past Sri Lanka, lots of wind


Donderdag 4 februari 2010, Indische Oceaan dag 12

Een rare ruwe zee hebben ze hier. Er zitten werkelijk hele vreemde golven tussen. Het best zou ik met mijn handen voor kunnen doen hoe die golven bewegen, maar mijn handen zijn hier en jullie handen daar, dus doe het maar met je eigen handen. Het gaat zo, beweeg je vlakke handen met de palmen naar beneden met de vingers naar elkaar toe, voordat de vingers elkaar raken buigen ze met een vloeiende beweging naar boven af en in het echt eindigt het geheel in een fontein water die door de wind weggeblazen wordt. En dan gaat het om golven van een meter of twee. Maar vandaag is de zee alweer wat rustiger geworden, en de voortgang is uitzonderlijk, de 7 tot 7 uur etmaalafstand is 156 mijl (op de GPS). Dit is een nieuw algemeen record voor de Johanna, het vorige record stond op 154 mijl afgelegd in mei 2001 op de Noord Atlantic. Een gedeelte van deze afstand hebben we aan de stroom te danken, hoeveel weet ik niet omdat het log er maar mee op gehouden is. Toch komt de eer aan de Johanna toe en aan de straffe NO wind die haar dubbelgereefd bijna vleugels geeft. En de windvaan stuurt weer, met een paar touwtjes heb ik hem zo gefixed dat hij ook weer een beetje in te stellen is. Die elektrische bakt er niets van met deze wind, Raymarine moet nog heel wat leren. Nog 132 mijl naar Uligamo.


Date/Time: 2010/02/04 01:03 UTC
Latitude: 06-18.81N
Longitude: 075-30.85E
Speed: 7.9
Course: 284T
Comment: 160 miles Uligamu, strong wind


Vrijdag 5 februari 2010, aangekomen op Uligamu, Maldives

Uligamu
Uligamu in zicht bij het eerste ochtendlicht

Om kwart voor acht lokale tijd laat ik het anker neer op een zandbankje vlak voor de ingang naar het haventje van Uligamo. Het bankje steekt helder blauw af tegen het donkere koraal eromheen. Aangelokt door dat prachtige plekje voer ik er over veel te ondiep water naar toe. Maar ik lig nu met 4 meter diepte water, een kristalhelder levend aquarium. Onder de boot zwemmen grote en kleine grijze vissen, iets achter me bij het koraal de gekleurde. Om het zandbankje liggen nog twee andere schepen, de Free Spirit uit Californie en de nederlandse Alexandra. Verderop in dieper water ligt nog een frans jacht. Op de radio meldt de agent dat de inklaring pas in de middag zal geschieden, de bevolking is hier streng islamitisch en vrijdagochtend zitten de beambten in de moskee. Als ik hoor dat Hans van de Alexandra diesel bestelt bij de agent plaats ook ik meteen mijn bestelling. Ze zullen na de douane komen met de brandstof. Tot dan mag ik het schip niet af.

inklaren
Inklaren op de Maldives

Om 3 uur komen douane, immigratie, quarantaine en leger met 6 man sterk. Omdat het op de Johanna wat vol wordt blijven er twee man in hun eigen bootje zitten. Ik krijg het ene na het andere formulier aangereikt om in te vullen en te ondertekenen. Een scheepsstempel heb ik niet, vinden ze wel jammer, maar met mijn duim op het stempelkussen laat ik op ieder formulier net zoveel afrukken na als ze maar willen.

diesel tanken
Diesel tanken

Daarna wordt de diesel gebracht, duur, maar de service is er ook naar. Ze komen acht man sterk met vele jerrycans die ze zorgvuldig mijn tank in hevelen, zo zie ik het graag, ik had verwacht een paar keer met een dinghy vol jerrycans heen en weer te moeten. Uiteindelijk blijkt dat ik 140 liter diesel verbruikt heb op deze oversteek, in 90 uur moteren. Vrij veel, maar omdat de dynamo niet werkt heb ik ook geen toerenteller, wat moeilijker om optimaal te varen.

Straatbeeld Uligamo
Straatbeeld Uligamo

Aan het eind van de middag nog even het land op, benen strekken en dorp bekijken. Drie lange rechte paden vormen de basis voor het dorp. Precies haaks erop de zijstraten. De wegen zijn met schoon wit zand bedekt. Of ze links of rechts rijden is niet belangrijk want er is geen verkeer. Langs de wegen liggen de ommuurde erven. Overal muren, keurig van koraalbrokken gemetseld. Zwart gesluierde vrouwen schieten schielijk weg als de vreemde nadert. Het hele dorp is een soort kubistisch plaatje dat rust ademt. In een winkeltje koop ik wat bananen. Terug naar de boot en vroeg slapen.

Laatste etmaal weer 154 mijl afgelegd. Er moet hier zeker 2 knoop stroom mee staan, die sterke stroom kan ook de vreemde zeeen verklaren. Totaal afgelegd vanaf Phuket 1543 mijl in exact 12 dagen. Van die afstand is rond een derde op de motor gevaren. Al met al niet de prachtige oversteek met stabiele winden zoals die in de boekjes voorspeld wordt. Veel te zwakke wind, veel buien, echt doldrum weer. Ook de klok weer een uur achteruit, nu 4 uur voor op Nederland.


Volgende pagina Indische Oceaan 2