Vorige pagina
Overzicht
Middellandse Zee
Griekenland, Golf van Corinthe
Woensdag 2 juni 2010, naar de Golf van
Corinthe
Even voor negenen meren we af aan de kade in het haventje bij de ingang
van het Kanaal van Corinthe. Dit kanaal verbindt de Eageische zee met
de Golf van Corinthe. Het kanaal is in 1883 gereed gekomen nadat ook
keizer Nero al eens een eerdere poging had gedaan.
Afgemeerd bij de ingang van het kanaal van
Corinthe
Een kort bezoek aan het kantoor is voldoende om de doorvaart te regelen
en te betalen. De volgende vijf kilometer kosten 106 euro. Na een
kwartier kunnen we al varen, we zijn het enige schip in het kanaal. Die
doorvaart mag dan wat kosten, je krijgt er ook wat voor. Nooit eerder
is
de Johanna tussen zulke hoge rotswanden doorgevaren. Heel bijzonder. In
1964 stond ik boven op een van de bruggen naar de bootjes bijna 100
meter onder mij te
zwaaien, nu zwaaien de mensen op de brug naar ons.
Doorvaart door het Kanaal van Corinthe
De doorvaart is kort, voor je het weet vaar je weer op zee. Na twee uur
op de motor tegen een zwakke wind meren we af in de haven van Kiato.
Maar na het doen van de nodige inkopen bedenken wij dat het eigenlijk
helemaal geen mooie plek is en vertrekken naar een baai aan de
noordkant van de golf..Prachtig bezeild met een inmiddels goede wind.
We
gaan naar de "Ormos Ioannou". Het boek van Rod Heikell zegt hierover:
The setting of the bay is spectecular under steep slopes. Dat klopt,
het is een schitterende baai. En: anchor off the hamlet in 5-10 meter.
Dat is een goed idee maar het water blijft meer dan 20 meter diep tot
vlak uit de kust. Onmogelijk een plek te vinden waar je het anker goed
kunt neerlaten. We vertrekken onverrichterzake. Nu naar de baai van
Saranda, 10 mijl westelijker. Heikell belooft hier: good shelter from
westerlies. Het is een mooie baai maar de deining uit het westen loopt
zo naar binnen en de hele nacht liggen we vreselijk te rollen. Positie
38 14.13N 022 53.29E.
Baai van Saranda, rollerig
Donderdag 3 juni 2010, Itea
En verder westelijk gaat het weer door de Golf van Corinthe. Hoge
berghellingen rondom, in het zuiden wat verder weg en nevelig, de
noordkant dichterbij, de wanden steil in zee afdalend. Meest kale
bergen, wat verspreid struikgewas en bijna geen sporen van menselijke
activiteit. Hier en daar zijn nog slierten sneeuw rond de toppen te
zien. De wind is weer pal tegen, met 15 knopen harder dan gisteren en
de zee ruw en hol. Vrijwel geen andere schepen. Het geheel doet een
beetje aan de Rode zee denken, al zijn de golven lager en de wind
zwakker. Maar het motortje moet nog even stevig draaien. In het begin
van de middag zijn we in Itea, aan de kop van een van de grote baaien
aan de noordkant van de Golf. Hier is een prachtige nieuwe haven waar
we aan de pier afmeren. Voor het eerst in Griekenland is er een
havenmeestertje die wil dat we ons komen melden bij de port-police. Dat
blijkt hij zelf te zijn. De papieren worden gecontroleerd, zinloze
formulieren ingevuld en we moeten 13 euro betalen voor twee nachten
liggeld. Morgen met de bus naar Delphi.
Afgemeerd in Itea
Vrijdag 4 juni 2010, met de bus naar
Delphi
Weer een dagje sightseeen. We nemen de vroege bus van Itea naar Delphi,
een half uurtje met haarspeldbochten de berg op. De oude Grieken wisten
wel mooie plekken te kiezen voor hun heiligdommen, en Delphi slaat
alles. In Delphi zijn we de eerste bezoekers, bijna alleen dwalen
we tussen de ruines in het ochtendlicht. Het orakel mag dan opgehouden
zijn met zijn voorspellingen, de plek heeft zijn mystiek behouden.
De tempel van Apollo
Het theater met daarachter de tempel
van Apollo
Het stadion
Helemaal boven ligt het stadion. Waar onze kinderen in 2003 nog
hardloopwedstrijdjes hielden mag je nu niet meer komen, alles is
afgezet met hekken. Het valt niet mee nog wat van het stadion te zien.
Hardloopwedstrijd van onze dochters
in 2003
Tholos
De wagenmenner
Het museum is gerenoveerd en weer open. Een van de beroemdste stukken
is
het bronzen beeld van een wagenmenner. Dit is een van de weinige grote
bronzen beelden die uit de Griekse oudheid bewaard zijn gebleven.
Uitzicht vanuit Delphi over Itea
Op de terugreis is de chauffeur, net als op de heenreis trouwens, bijna
continu aan het bellen. Alleen deze keer handsfree, handsfree rijden
dus. Zie
foto.
De chauffeur van de bus, handsfree
rijden tijdens het bellen
Zaterdag 5 juni 2010, Trizonia, Golf
van Corinthe
Na een paar uurtjes op de motor over de nu windstille Golf van Corinthe
zijn we in Trizonia aangekomen. Trizonia is een klein eilandje voor de
noordkust van de Golf met een prachtig haventje. Althans, het lijkt
prachtig. De haven is in ieder geval nieuw. Maar, zoals alle
jachthavens tot nu toe in Griekenland, niet afgemaakt. De potjes voor
water en electra zijn leeg, het beton begint uit elkaar te vallen,
cement is duurder dan zand. Vuilnis hoopt zicht op in de gaten voor de
electra paaltjes. Een voordeel voor ons is dat je hier gratis ligt, net
als voor de gezonken tweemaster die hier tot in lengte van dagen de
doorvaart naar de middelste kom zal blijven versperren. Het geheel
maakt een wat droevige indruk, om zich heen grijpend verval van dure
voorzieningen die alleen maar met subsidiegeld aangelegd kunnen zijn.
Maar het dorpje is lieflijk en de hoge omringende bergen op het
nabijliggende vaste land zijn prachtig.
Haven van Trizonia naar het noorden
kijkend
De Johanna afgemeerd in de haven van
Trizonia, op de voorgrond een ooit trotse tweemaster op zijn laatste
rustplaats
Zondag 6 juni 2010, Navpactos
Naar Navpactos is maar een paar uur varen, ja, weer op de motor, geen
wind. Navpactos is een middeleeuws stadje met een haventje in oude
staat, compleet met torens om tussendoor naar binnen te varen.
De Johanna in het miniatuur haventje
van Navpaktos
Het haventje gezien vanaf de Kastro
(kasteel)
Maandag 7 juni 2010, Navpaktos
Hoog boven Navpaktos op de berg staat een bijzonder gaaf middeleeuws
fort oorspronkelijk gebouwd door de kruisridders en later uitgebreid
door de Venetianen. Gisteren zijn we al omhoog geklommen om het fort te
bezichtigen. Maar ja, we waren na drie uur en dan zijn de met Europees
geld gefinancierde stalen deuren dicht. Vandaag doen we een nieuwe
poging, maar nu blijkt het fort maandags gesloten te zijn. Maar het
blijft een mooie wandeling en we genieten van heerlijke koffie met
uitzicht in het hooggelegen Kafee Kastro.
Dinsdag 8 juni 2010, Messalonghi
En we varen weer naar het westen, onder de nieuwe brug door naar de
Golf
van Patras.
Brug over de Golf van Patras
Aan de noordkant van de Golf van Patras ligt een uitgebreid gebied met
zoutwatermoerassen. Door die moerassen loopt eem kanaal naar de haven
van Messalonghi. Langs dat kanaal staan nog originele paalwoningen van
vissers. We gaan daar in de marina liggen om water te tanken en de
wasmachines
te gebruiken. Het blijkt maar een enkele wasmaschine te zijn die
continu bezet is, maar 's avonds lukt het toch nog de was te draaien.
Het zou een marina zijn onder Nederlands-Grieks management. Maar de
Grieken lijken de overhand te hebben, het is het gebruikelijke
rommeltje, dus niet langer blijven maar de volgende dag verder. Positie
38-21.60N 021-25.04E
Visserswoning op palen in de
zoutwatermoerassen
Volgende pagina: Ionische Zee
Geen reclame
Voor sailtales kan je geen reclame maken want sailtales is niet
commercieel, het is van en door zeilers. Sailtales is een
mail-gebaseerd
informatiesysteem met vaarinformatie bedacht en opgezet door Joost van
de Hafskip. Stuur een blanco mail aan sailtales@janharing.nl voor de
gebruiksaanwijzing of kijk op http://www.janharing.nl/dynamic.php?page=59#390
voor verdere uitleg.
Reclame.
Normaal maken we geen reclame op deze site. Maar voor Tom du Jardin
maak ik een uitzondering. Tom ontmoette ik op mijn Atlantische rondje
2000 - 2001 en nog vele malen daarna. Hij is een echte zeiler en
sindsdien altijd in de watersport werkzaam geweest. Nu heeft hij de
opleiding jacht expertise afgerond en is een eigen bureau begonnen. Wil
je dus een schip kopen, laat Tom een keuring verrichten. Heb je
technisch advies nodig of een taxatie, ook dan kan je Tom inschakelen.
Betrouwbaar en deskundig. Zie: www.tomdujardin.eu