Vorige pagina
Overzicht
Rivieren en Kanalen
De Rhône vanaf Avignon
En de Pont Saint-Benezet, meesterwerk
uit de 12de eeuw, in 1668 gedeeltelijk weggespoeld, bekend van "Sur le
Pont d'Avignon"
Avignon vanaf de Rhône
Zaterdag 9 en zondag 10 juli 2011,
Avignon
In Avignon liggen we aan de kade, afgemeerd aan een ander
Nederlands jacht. Van de in de gids vermelde drijvende steigers is
niets te vinden. Maar we liggen wel direct tegen het centrum aan, de
weg oversteken, de stadspoort door en je bent in de middeleeuwse stad.
Lang niet gek dus.
De jachthaven van Avignon
Het
is
druk
in
Avignon,
in juli zijn er namelijk gelijktijdig twee
theaterfestivals. Het eerste festival is het officiële, het ander het
off-festival, het inofficiële dat is opgezet door kleinere groepen die
niet mochten deelnemen aan het officiële festival. Inmiddels spelen er
honderden groepen en zijn er meer dan duizend voorstellingen. De stad
hangt letterlijk helemaal vol met affiches en overal op straat geven de
toneelgroepen voorproefjes van wat er zoal in de voorstellingen te zien
zal zijn. Een drukke en gezellige boel dus hier.
Theatergroep die bezoekers werft
Verder
wandelen we over de brug van Saint-Benezet, dwalen door de stad
en bezoeken het imposante "Palais des Papes".
De toegang tot Avignon vanaf de brug
Saint-Benezet
Het "Palais des Papes"
Maandag 11 juli 2011, naar Viviers
Langs dit
stuk Rhône zijn weinig aanlegplaatsen. Daarom zouden we maar
een klein stukje varen, naar St. Etienne-des-Sorts. Volgens ons boek
zouden daar drijvende steigers zijn.
De Rhône voert ons door een schitterend mediterraan landschap. Smalle
gekanaliseerde gedeelten waar de cirkaden het geluid van de motor bijna
overstemmen worden afgewisseld met brede watervlakten achter de
stuwen. Oude kastelen langs de oevers worden gevolgd door
schilderachtige dorpen. We hebben uiteraard de stroom tegen, meestal
zo'n 1.5 knoop. We geven flink gas en varen dan 6 kn door het water,
terwijl we er 4.5 over de grond vooruitkomen.
Als we om half twee bij St. Etienne aankomen blijken de drijvende
steigers niet meer te bestaan. Geen aanlegmogelijkheid in dit prachtige
dorp. Dan maar verder naar de volgende sluis. Dat is de sluis van
Bollène, met een
verval van 23 meter de grootste van Frankrijk en
misschien wel van de hele wereld. De passage was indrukwekkend en
verliep vlekkeloos, afgezien van wat communicatieproblemen met de
sluiswachter. Bij deze sluizen meld je je op de marifoon aan. Maar toen
we in de sluis lagen begon de sluiswachter een verhaal in rap Frans
waar ik echt geen touw aan vast kon knopen. Toen ik niet meteen
antwoordde herhaalde hij zijn betoog door de luidsprekers van de verder
lage sluiskolk. De akoestiek was fantastisch en de echo's ook, maar het
was onverstaanbaar. Uiteindelijk heeft hij in zijn beste Engels via de
radio duidelijk gemaakt dat ik de planken die tegen de stootwillen
hangen moet verwijderen. Die zouden gevaarlijk kunnen zijn in
combinatie met de drijvende bolders in de kolk. Geen planken dus.
St. Etienne-des-Sorts, geen
aanlegmogelijkheid voor jachten
Brede watervlakten, even verderop een
kerncentrale
Nadering van de sluis van Bollène,
het licht staat op groen, we mogen invaren
Op aanwijzing van de sluiswachter
liggen we voorin de kolk
De middelste deuren sluiten zich
In de kolkwand verzonken drijvende
bolder gaat met het schip mee omhoog
We zijn boven
En alles ziet er anders uit
De Rhône voor Viviers
Om 7 uur
komen we in Viviers aan. Een klein haventje aan de voet van
een stadje. Dat stadje is een verrasende hoop door mensenhanden
gestapelde stenen op de top van een heuvel aan de Rhône. Een wirwar van
kerken en huizen. Veel ruïnes, ook veel bewoonde panden waarvan de
eigenaars proberen het verval van eeuwen te herstellen.
Viviers vanaf de haven
Viviers vanaf het kasteel
Volgende
pagina De Rhône vanaf
Viviers