Overzicht
Carib deel 2
Vorige
pagina
Maandag 8 oktober 2007
We
hadden een mooie overtocht van Curacao naar Aruba, de zee was rustig en
blauw, de wind wat te zwak dus zo nu en dan de motor aan omdat we toch
voor donker aan wilden komen. Dolfijnen rond de boot, een koel briesje
en wat wil je nog meer.
Op Aruba moesten we inklaren in een grote haven, zo één
waar
cruiseships aanleggen. Ruwe betonnen kades, maar niet zo hoog, we
konden nog prima aan land komen. Toen naar de douane. Een dikke Arubaan
die alleen maar Spaans leek te spreken nam na enige tijd de moeite ons
af te snauwen in zijn kantoortje. Formulieren invullen. Daarna wachten
tot meneer de tijd nam en even ophield met het controleren van andere
formuliertjes om onze formulieren te controleren. Iedere letter werd
nauwkeurig gechecked met onze documenten, een misverstand ontstond over
het tonnage van het schip, ik had 6 ingevuld en op het
registratiedocument stond 4 ton, uitgelegd, het één is
netto het ander
bruto, werd er even bijgeschreven. Terug naar de boot, wachten op de
inspectie, kwam niet, wel de immigratie, keurig vriendelijk en vlot.
Toen naar de jachthaven, even luxe doen. Renaissance marina van het
gelijknamige resort, gaan we morgen verder bekijken. Zo'n haven lijkt
misschien duur als je gewend bent gratis te ankeren, maar is
uiteindelijk toch nog goedkoper dan Vlieland.
Tijdens het wachten op de formaliteiten hadden we meteen alweer
internet aan boord, de verbinding hield alleen opeens op, naar bleek
omdat het cruiseship wegvoer, die had ik kennelijk te pakken. Maar niet
getreurd, zo weer een ander netwerk dat gratis open ligt. Welcome op
Aruba.
Inklaren in het cruiseship dok op
Aruba
Dinsdag
9 oktober
Bij
aankomst in de jachthaven stond Sanders Vellinga (marina manager) klaar
om de lijnen aan te nemen, prima service.
Aruba is weer een heel andere wereld dan Curacao. Hier draait alles om
de rijke tourist die zijn geld moet laten rollen. Overal hotels, dure
restaurants, afgewisseld met winkels voor dingen die mensen niet nodig
hebben maar waar ze wel veel geld aan uitgeven. Alle grote merken op
een
rijtje, Calvin Klein, Hugo Boss, United Colors, ga zo maar door. Voor
ons spreekt de afwisseling aan, na 2 weken op een smerige werf gewerkt
te hebben nu weer eens de andere kant.
Aan de steiger bij het Renaissance
hotel.
Met de taxi-boot naar het
privé eiland
Onderdeel van de faciliteiten van de jachthaven is het gebruik van alle
faciliteiten van het resort, 3 zwembaden, verschillende stranden bars
en clubs. Een gratis taxi-boot vaart vanuit de lobby van het hotel (ja
echt, aanlegplaats binnen) naar het privé eiland.
Verpozen op het privé eiland
is
ook voor de echte zeiler best even uit te houden
Hoe toeristisch van opzet ook, het eiland van het resort is prachtig,
je zwemt in kristalhelder water tussen de gekleurde vissen en je gaat
pootje baden met de flamingos.
Vrijdag 12 oktober 2007
Dit zou een rustige dag worden in en rond de haven. Vanochtend Richard
op de koffie, maar bij het eerste sultana koekje breekt een vulling uit
een kies die net een maand geleden door mijn Apeldoornse tandarts
gerepareerd is. Hier een tandarts gebeld, kan ik gelukkig al deze
middag komen. Hij neemt de tijd en legt zorgvuldig een nieuwe vulling
na het verwijderen van de overige cariës. Hij sprak er zijn
verwondering over uit dat mijn eigen tandarts dit zo gebrekkig
gerepareerd had.
Een belangrijke "sport"op Aruba is de sportvisserij. Aan de andere kant
van onze steiger ligt een rijtje sportvisboten. Grote stevige
motorboten van zo'n 15 meter met een paar honderd pk's per motor, en ze
hebben er minstens twee. Deze boten worden voor honderden dollars per
uur gecharterd door vooral Amerikaanse mannen die aan willen tonen dat
ze ook een man zijn. Met grommende motoren en beladen met hengels
vertrekken ze om een paar uur later al dan niet met een paar grote
vissen terug te keren. Zo ook vanmiddag. De vangst was een Wahoe van
een meter en twee barracudas.
Met veel dollars en 300 pk vis
gevangen, stoer hé
De vis laten ze achter bij de boot eigenaar, we don't eat fish (met een
vies gezicht), we only eat steak. Waarom vang je dan vis, vroeg ik. Het
antwoord was simpel: for the fun.
Ik vroeg de booteigenaar wat hij voor de kleine barracuda moest hebben,
of ik hem wilde eten, was het antwoord. Toen ik ja zei, pake hij zijn
mes en sneed er 2 prachtige filés af. Bijna een kilo schone vis.
Ook
Richard maar uitgenodigd voor het avondmaal, wat was dat lekker!
Morgen gaan we uitklaren, en , geheel tegen de regels in zullen we
proberen daarna pas de volgende morgen te vertrekken. Als het weer goed
blijft wel te verstaan, zondag morgen 6.00 op weg naar Colombia.
Volgende pagina