Woensdag
2 augustus 2006 Naar Portugal
Het weerbericht verwacht NW wind 4-5 lokaal 6, eindelijk de lang
verwachte Portugese noordenwind. Op de motor varen we de baai van
Baionna uit. Geen wind, maar als we de oceaan naderen trekt de wind
aan, al snel gaat de bom in de fok en spuit de Johanna er vandoor alsof
ze een oceaan wil oversteken. Al snel een rif in het grootzeil, 8
knopen is echt te snel voor de
Johanna. De zee is woelig met een lange deining uit NW. Bij de aanloop
van Viano de Castelo gaat de boom uit de fok en draaien we een
stormrondje om het grootzeil op een nette manier aan de andere kant te
krijgen, halve wind op de haven af. Het tweede rif gaat er nog in en
uiteindelijk lopen we met een dikke windkracht 7 Viano aan. Viano is
een mooie vrij grote stad met een prachtig oud centrum.
Uitzicht over het nieuwe deel van
Viano do Castelo met de brug van Eiffel en daaronder de jachthaven
Donderdag
3 augustus 2006
Dagje Viana do Castelo. Op een berg boven de stad torent de St.
Lucia kathedraal boven de omgeving uit. Volgens de National Geografic
zou je vanuit hier het mooiste uitzicht ter wereld hebben. Het uitzicht
is inderdaad prachtig, aan de ene kant de oceaan met zijn witte
schuimkoppen, aan de andere kant de rivier die zich het land in
meandert. Maar of het het mooiste uitzicht ter wereld is... Het is
overigens een hele klim naar boven, maar er zijn ook mensen die het met
een taxi doen.
Binnenstad van Viano do Castelo
Vrijdag
4 augustus 2006
Tijd om weer te varen. Volgende bestemming Leixoes, de haven van
Porto. De wind is nu gaan liggen en weer te zwak om goed te zeilen, dus
maar weer op de motor. Later op de dag trekt de wind wat aan, we kunnen
weer zeilen. In het begin van de middag lopen we Leixoes aan. Hier is
niets veranderd sinds mijn vorige bezoek 6 jaar geleden. Het is hier
nog altijd vies en smerig, een olieachtige stinkende boel, water wat
bij wijze van spreken te vies is om je toilet mee door te spoelen. Wat
wel veranderd is is het soort boten waar de gemiddelde zeiler mee
onderweg is naar het zuiden. Waren het vroeger nog veel custom-build
schepen met uitgebreide aanpassingen, nu overheersen de grote
massaproductie bakken, de Sun-Odyssees en Oceanissen aangevuld met de
nodige
Bavaria's.
Zaterdag 5 augustus 2006
Porto bekeken. Altijd weer een indrukwekkende stad, gebouwd tegen
de steile oevers van de rivier de
Douro.
De oude stad van Porto
De rivier de Douro in Porto
Wonen in Porto
Wat
vervallen woonwijken, waar op ieder stukje plat dak weer een
schuurtje gebouwd is. Opvallend is dat er nu toch meer restauratiewerk
uitgevoerd
wordt, het gaat beter met de economie in Portugal. Ik blijf nog tot
dinsdag in
Leixois, niet mijn meest geliefde haven, maar maandag vertrekken Maaike
en
Marieke, bij redelijk weer dinsdag vroeg weg voor een lang traject naar
Figeira da
Foz.
Iedere dag trekt in de haven in de loop van de middag de wind weer aan
en giert door het want, ook komen er steeds weer flarden zee-mist
opzetten.
Even bijkomen
Maandag
7 augustus 2006
Marieke naar de bus gebracht en Maaike naar het vliegveld. Afscheid
voor een
paar maanden. Zelf met de metro via Porto, waar ik mijn haardracht aan
het warme
weer laat aanpassen, terug naar de haven. Maaike was eerder op Schiphol
dan ik
op de boot.
Dinsdag 8 augustus 2006
Vroeg opgestaan, lange ruk te gaan naar Figeira de Foz, 67 mijl.
Rond 7.00
uur wil ik weg, maar het waait in de haven zo verschrikkelijk hard dat
ik
besluit even te wachten, dit is de landwind die in de loop van de nacht
losbarst
en verdwijnt zodra de zon gaat schijnen. Om 8.00 waait het nog 20
knopen rond de
boot. Losgooien, langer wachten betekent nog een dag in deze
stinkhaven. In de
voorhaven het grootzeil gehesen, dubbel rif erin, moeilijk de boot in
de wind te
houden bij het hijsen, harde vlagen. Dan met een puntje fok erbij op
zeil de
haven uit. Meteen staat de windmeter boven de 30 knopen en ploegt de
Johanna met
een vaart van 7 knoop door een ruwe zee. Redelijk heftig, maar dit is
wel zeilen
en het schiet lekker op. En dan een uurtje later, binnen een halve
minuut, wind
op nul. De boot dolt alle kanten op op de ruwe zee en de zeilen knallen
bijna
uit de lijken. In dit soort gevallen is er maar één
oplossing om het
leven een
beetje dragelijk te maken: fok wegrollen, gereefde grootzeil strak vast
in het
midden en de motor aan. Niet dat het dan rustig is maar je kan je weer
wat oriënteren.
Tegen de middag is de zee afgevlakt en steekt er een keurig
noordenwindje op.
Boom in de fok, grootzeil uit en dan gaat hij weer lekker, rond de 6
knoop bij
12 knoop wind. Aan het eind van de dag valt de wind weer weg, je krijgt
wat van
al die veranderingen, zo kan je nooit eens rustig wat lezen. Waar een
uurtje op
de motor, maar bij de nadering van Kaap Mondego net voor Figeira de Foz
is de
wind plotseling terug, uit het niets nu naar noordoost 7, laatste stuk
dus weer
lekker gezeild. De aanloop van Figeira verliep soepel, hoewel er buiten
soms nog
een behoorlijke deining stond (storm bij Finisterre) was de zee op de
beruchte
drempel voor de haven vlak. Om 20.30 meerde ik af, Leighton en Cathy
King van de
Makarma (in Leixoes ontmoet) stonden klaar om de lijnen aan te pakken
en
nodigden me uit voor dinner, eten was klaar, en dat smaakte prima. Dit
soort
uitnodigingen komen de solozeiler soms erg goed uit.
Woensdag,
9 augustus 2006
Dag in Figeira da Foz gebleven.
De jachthaven van Figeira da Foz.
Figeira is een typisch Portugees provinciestadje dat zich ontwikkelt
als een badplaats.
Donderdag 9 augustus 2006
's Ochtends om 8.00 vertrokken naar Nazaré, weer zo'n 35
mijl naar
het zuiden. Geen wind, echt compleet bladstil, olieachtige zee met een
flauwe deining, tegen het schommelen het grootzeil dubbelgereefd vast
in het midden.
Vertrek uit Figeira da Foz
Rond
12.00 wat wind, dorstig naar wind rol ik meteen de fok uit en zet
grootzeil bij. Eventjes zeilen we aardig, maar na een half uur is het
weer helemaal over en terug naar af. 15.00 aanloop van
Nazare. Mike, de Schotse havenmeester verwachtte me al, en had een box
gereed, Leighton had mijn komst aangekondigd. Alles is hier nog
hetzelfde als 6 jaar geleden, de scheepswrakken op de kant, de
vervallen loodsen en ook de havenmeester
Mike. Ja zegt Mike: "the good thing about Nazaré is that nothing
changes". Nazaré is een echte badplaats met prachtige stranden
en een
schilderachtige oude stad.
Oud-Nazaré
Strand van Nazaré
Vrijdag 10 augustus 2006
Wat wel verandert in Nazaré is het binnenland, dat brandt. De
hele
ochtend is de zon verduisterd door de rookwolken, de roet dwarrelt neer
op de boot. Hoewel het vuur zelf niet te zien is is de sfeer
beangstigend. Achter de eerste bergrug branden de bergen als fakkels,
mensen die uit het binneland komen zeggen dat de vlammen 10-tallen
meters hoog oplaaien.
De jachthaven van Nazaré in de smog van de bosbranden
Met
de kabeltram ga ik omhoog naar "Sitio" van Nazaré (de
oude stad
op de kliffen), het uitzicht is groots maar de lucht is dreigend door
de branden.
Bosbranden
achter Nazaré
Zaterdag
11 augustus 2006
Het plan was om naar de in de pilot beschreven ankerplaats op Isla
Berlenga te
gaan. Dit is één van de weinige eilanden voor de kust van
Portugal. Op
eerdere
reizen ben ik er wel langs gevaren, het ziet er van een afstand steil
en ontoegankelijk uit, maar ik had nooit geprobeerd daar te ankeren.
Het
weer was stabiel, zwak noordenwindje. Bij het eiland aangekomen ziet
het er fantastisch
uit, diepe kloven zijn in het eiland uitgesleten, één
ervan is zo breed
dat er
een aanlegplaats voor een veerboot is. Een groot fort beheerst de
doorvaart tussen het eiland en het 5 mijl verderop liggende vaste land.
Op 20 meter diepte laat ik het anker vallen tussen een paar grote
Portugese schepen. Het lijkt
spannend hier de kust met de bijboot te verkennen, het water in de
kloven is rustig, je kan je zo invaren. Maar het water op de
ankerplaats is niet rustig,
de oceaandeining buigt op het eiland heen en transformeert zich in
onregelmatige
kleinere golven die van alle kanten tegelijk lijken te komen. Valwinden
laten Johanna heftig aan het anker gieren.
Onder de bemanning zijn onvoldoende vrijwilligers om een ankerwacht te
houden als de kapitein er met de bijboot op
uit zo gaan. Dus vertrek ik na een kwartiertje maar weer, jammer maar
hier kan je echt niet liggen en zeker niet overnachten. Overgestoken
naar
Penische, grote haven op het vasteland. Hier lig ik dubbelgemeerd aan
een Duits jacht aan een
lange steiger, in de buitenhaven. Een constante stroom Portugese
dagjesmensen vaart hier steeds
volgas voorbij. Gelukkig is het zaterdag en zullen de grote vissers
vannacht wel binnenblijven.
Isla Berlenga vanuit zee
Fort en landing op Isla Berlenga