Overzicht Europa

Vorige pagina

Woensdag 2 augustus 2006 Naar Portugal
Het weerbericht verwacht NW wind 4-5 lokaal 6, eindelijk de lang verwachte Portugese noordenwind. Op de motor varen we de baai van Baionna uit. Geen wind, maar als we de oceaan naderen trekt de wind aan, al snel gaat de bom in de fok en spuit de Johanna er vandoor alsof ze een oceaan wil oversteken. Al snel een rif in het grootzeil, 8 knopen is echt te snel voor de Johanna. De zee is woelig met een lange deining uit NW. Bij de aanloop van Viano de Castelo gaat de boom uit de fok en draaien we een stormrondje om het grootzeil op een nette manier aan de andere kant te krijgen, halve wind op de haven af. Het tweede rif gaat er nog in en uiteindelijk lopen we met een dikke windkracht 7 Viano aan. Viano is een mooie vrij grote stad met een prachtig oud centrum.

uitzicht over Viano do castele
Uitzicht over het nieuwe deel van Viano do Castelo met de brug van Eiffel en daaronder de jachthaven

Donderdag 3 augustus 2006 
Dagje Viana do Castelo. Op een berg boven de stad torent de St. Lucia kathedraal boven de omgeving uit. Volgens de National Geografic zou je vanuit hier het mooiste uitzicht ter wereld hebben. Het uitzicht is inderdaad prachtig, aan de ene kant de oceaan met zijn witte schuimkoppen, aan de andere kant de rivier die zich het land in meandert. Maar of het het mooiste uitzicht ter wereld is... Het is overigens een hele klim naar boven, maar er zijn ook mensen die het met een taxi doen.

plein in Viano
Binnenstad van Viano do Castelo

Vrijdag 4 augustus 2006 
Tijd om weer te varen. Volgende bestemming Leixoes, de haven van Porto. De wind is nu gaan liggen en weer te zwak om goed te zeilen, dus maar weer op de motor. Later op de dag trekt de wind wat aan, we kunnen weer zeilen. In het begin van de middag lopen we Leixoes aan. Hier is niets veranderd sinds mijn vorige bezoek 6 jaar geleden. Het is hier nog altijd vies en smerig, een olieachtige stinkende boel, water wat bij wijze van spreken te vies is om je toilet mee door te spoelen. Wat wel veranderd is is het soort boten waar de gemiddelde zeiler mee onderweg is naar het zuiden. Waren het vroeger nog veel custom-build schepen met uitgebreide aanpassingen, nu overheersen de grote massaproductie bakken, de Sun-Odyssees en Oceanissen aangevuld met de nodige Bavaria's. 

Zaterdag 5 augustus 2006
Porto bekeken. Altijd weer een indrukwekkende stad, gebouwd tegen de steile oevers van de rivier de Douro. 

De oude stad van Porto

De rivier de Douro in Porto


Wonen in Porto

Wat vervallen woonwijken, waar op ieder stukje plat dak weer een schuurtje gebouwd is. Opvallend is dat er nu toch meer restauratiewerk uitgevoerd wordt, het gaat beter met de economie in Portugal. Ik blijf nog tot dinsdag in Leixois, niet mijn meest geliefde haven, maar maandag vertrekken Maaike en Marieke, bij redelijk weer dinsdag vroeg weg voor een lang traject naar Figeira da Foz.
Iedere dag trekt in de haven in de loop van de middag de wind weer aan en giert door het want, ook komen er steeds weer flarden zee-mist opzetten.

Cafe in Porto
Even bijkomen

Maandag 7 augustus 2006
Marieke naar de bus gebracht en Maaike naar het vliegveld. Afscheid voor een paar maanden. Zelf met de metro via Porto, waar ik mijn haardracht aan het warme weer laat aanpassen, terug naar de haven. Maaike was eerder op Schiphol dan ik op de boot.

Dinsdag 8 augustus 2006
Vroeg opgestaan, lange ruk te gaan naar Figeira de Foz, 67 mijl. Rond 7.00 uur wil ik weg, maar het waait in de haven zo verschrikkelijk hard dat ik besluit even te wachten, dit is de landwind die in de loop van de nacht losbarst en verdwijnt zodra de zon gaat schijnen. Om 8.00 waait het nog 20 knopen rond de boot. Losgooien, langer wachten betekent nog een dag in deze stinkhaven. In de voorhaven het grootzeil gehesen, dubbel rif erin, moeilijk de boot in de wind te houden bij het hijsen, harde vlagen. Dan met een puntje fok erbij op zeil de haven uit. Meteen staat de windmeter boven de 30 knopen en ploegt de Johanna met een vaart van 7 knoop door een ruwe zee. Redelijk heftig, maar dit is wel zeilen en het schiet lekker op. En dan een uurtje later, binnen een halve minuut, wind op nul. De boot dolt alle kanten op op de ruwe zee en de zeilen knallen bijna uit de lijken. In dit soort gevallen is er maar één oplossing om het leven een beetje dragelijk te maken: fok wegrollen, gereefde grootzeil strak vast in het midden en de motor aan. Niet dat het dan rustig is maar je kan je weer wat oriënteren. Tegen de middag is de zee afgevlakt en steekt er een keurig noordenwindje op. Boom in de fok, grootzeil uit en dan gaat hij weer lekker, rond de 6 knoop bij 12 knoop wind. Aan het eind van de dag valt de wind weer weg, je krijgt wat van al die veranderingen, zo kan je nooit eens rustig wat lezen. Waar een uurtje op de motor, maar bij de nadering van Kaap Mondego net voor Figeira de Foz is de wind plotseling terug, uit het niets nu naar noordoost 7, laatste stuk dus weer lekker gezeild. De aanloop van Figeira verliep soepel, hoewel er buiten soms nog een behoorlijke deining stond (storm bij Finisterre) was de zee op de beruchte drempel voor de haven vlak. Om 20.30 meerde ik af, Leighton en Cathy King van de Makarma (in Leixoes ontmoet) stonden klaar om de lijnen aan te pakken en nodigden me uit voor dinner, eten was klaar, en dat smaakte prima. Dit soort uitnodigingen komen de solozeiler soms erg goed uit.

Woensdag, 9 augustus 2006
Dag in Figeira da Foz gebleven. 

De jachthaven van Figeira da Foz. 

Figeira is een typisch Portugees provinciestadje dat zich ontwikkelt als een badplaats.

Donderdag 9 augustus 2006
's Ochtends om 8.00 vertrokken naar Nazaré, weer zo'n 35 mijl naar het zuiden. Geen wind, echt compleet bladstil, olieachtige zee met een flauwe deining, tegen het schommelen het grootzeil dubbelgereefd vast in het midden. 

Vertrek uit Figeira da Foz

Rond 12.00 wat wind, dorstig naar wind rol ik meteen de fok uit en zet grootzeil bij. Eventjes zeilen we aardig, maar na een half uur is het weer helemaal over en terug naar af. 15.00 aanloop van Nazare. Mike, de Schotse havenmeester verwachtte me al, en had een box gereed, Leighton had mijn komst aangekondigd. Alles is hier nog hetzelfde als 6 jaar geleden, de scheepswrakken op de kant, de vervallen loodsen en ook de havenmeester Mike. Ja zegt Mike: "the good thing about Nazaré is that nothing changes". Nazaré is een echte badplaats met prachtige stranden en een schilderachtige oude stad.


Oud-Nazaré


Strand van Nazaré

Vrijdag 10 augustus 2006
Wat wel verandert in Nazaré is het binnenland, dat brandt. De hele ochtend is de zon verduisterd door de rookwolken, de roet dwarrelt neer op de boot. Hoewel het vuur zelf niet te zien is is de sfeer beangstigend. Achter de eerste bergrug branden de bergen als fakkels, mensen die uit het binneland komen zeggen dat de vlammen 10-tallen meters hoog oplaaien. 

De jachthaven van Nazaré in de smog van de bosbranden

Met de kabeltram ga ik omhoog naar "Sitio" van Nazaré (de oude stad op de kliffen), het uitzicht is groots maar de lucht is dreigend door de branden.

Bosbranden achter Nazaré

Zaterdag 11 augustus 2006
Het plan was om naar de in de pilot beschreven ankerplaats op Isla Berlenga te gaan. Dit is één van de weinige eilanden voor de kust van Portugal. Op eerdere reizen ben ik er wel langs gevaren, het ziet er van een afstand steil en ontoegankelijk uit, maar ik had nooit geprobeerd daar te ankeren. Het weer was stabiel, zwak noordenwindje. Bij het eiland aangekomen ziet het er fantastisch uit, diepe kloven zijn in het eiland uitgesleten, één ervan is zo breed dat er een aanlegplaats voor een veerboot is. Een groot fort beheerst de doorvaart tussen het eiland en het 5 mijl verderop liggende vaste land. Op 20 meter diepte laat ik het anker vallen tussen een paar grote Portugese schepen. Het lijkt spannend hier de kust met de bijboot te verkennen, het water in de kloven is rustig, je kan je zo invaren. Maar het water op de ankerplaats is niet rustig, de oceaandeining buigt op het eiland heen en transformeert zich in onregelmatige kleinere golven die van alle kanten tegelijk lijken te komen. Valwinden laten Johanna heftig aan het anker gieren. Onder de bemanning zijn onvoldoende vrijwilligers om een ankerwacht te houden als de kapitein er met de bijboot op uit zo gaan. Dus vertrek ik na een kwartiertje maar weer, jammer maar hier kan je echt niet liggen en zeker niet overnachten. Overgestoken naar Penische, grote haven op het vasteland. Hier lig ik dubbelgemeerd aan een Duits jacht aan een lange steiger, in de buitenhaven. Een constante stroom Portugese dagjesmensen vaart hier steeds volgas voorbij. Gelukkig is het zaterdag en zullen de grote vissers vannacht wel binnenblijven.


Isla Berlenga vanuit zee


Fort en landing op Isla Berlenga

Volgende pagina